Quoi de neuf ?

Bienvenue sur Psychonaut.fr !

Le forum des amateurs de drogues et des explorateurs de l'esprit

Hawaiiaanse paddo's

  • Auteur de la discussion Auteur de la discussion forest
  • Date de début Date de début
Hierbij mijn eerste trip;tegelijk mn eerste bad-trip,op hawaiiaanse paddo's
Hoop dat iemand er wat aan hebt,of het iig een interesseant verhaal voond : D

Ik was 16,en wilde weleens een echte zware trip maken,ook omdat ik allerlei fantastische trip-verslagen had gelezen.Dus ik heb toen samen met n vriend besloten om paddo's te kopen bij de smartshop en te gaan trippen.Op een koopavond had ik ze gehaald,en helemaal enthousiast wilde ik het diezelfde avond maar meteen gaan doen,maar die vriend kon toen niet en ik dacht : ''ach dan doe ik het wel in m'n uppie,hoe heftig kan het zijn''.Toen ik de paddo's kocht had ik de verkoper expliciet gevraagd om me de sterkste soort te verkopen,een grove onderschatting van mijn kant!

Die avond zat ik op m'n kamertje,terwijl mijn ouders beneden TV zaten te kijken.Ik nam de paddo's in,en wilde eigenlijk eerst gewoon een paar eten om de effecten te kunnen bepalen,om de rest van de paddo's dan met die vriend te gaan eten bij een andere gelegenheid;maar al etend,keek ik naar de gedroogde paddestoeltjes en dacht daarom dat ik er maar aardig wat van moest consumeren,omdat ik toch wel wat wilde merken.Uiteindelijk was het zakje leeg......

Al muziek-luisterend en wat trip-verslagen lezend begon ik langzamaan de eerste effecten te merken:gezichtsvermogen werd scherper,euforische gevoelens en kriya's,zoals:met de hoofd tollen,de hele tijd woelen en met de ogen draaien,extatisch gelach en het gevoel alsof je hele lichaam ondergedompeld is in een bad van warme,vloeibare zijde,en golven van warmte.De effecten begonnen heftiger en heftiger te worden,ik begon me af te vragen of een waanzinning persoon zich zo moet voelen,en of ik al dan niet manisch zou zijn ofzo.Ik moest wel lachen steeds,maar er kwam desondanks een onrustige en verwarrende ondertoon;op dit moment begon muziek heftig te vervormen,kreeg ik zeer filosifische hersenspinsels en begon me matrix-achtige dingen af te vragen en voor te stellen,maar ik kon niet meer goed onderscheiden of ik wakker was,of droomde en kon met geen mogelijkheid meer bepalen hoe ik me uit deze mobius-lus zou kunen werken of redeneren.De fanatsieen werden verweven met mijn werkelijkheidsgevoel,en ik wist niet of ik ooit wel geleefd had,of dat mijn huidige leven een deel was van een groter geheel,ik zag mijn persoonlijkheid en werkelijkheidsbesef asl een gigantische fractal-structuur,aslof ik nu inees toegang had tot het ultieme perspectief en ald ie tijd daarvoor gewoon onbewust had geleefd.Merkwaardig was ook,dat ik me bewust werd van een soort kruidig-zoete geur die m'n lichaam afscheidde,zelfs nadat ik uit de trip kwam bleef ik deze geur nog dagen erna ruiken;interesseant daarbij is dat ik later o.a. dat en de andere ervaringen tijdens het trippen tegenkwam in de literatuur over esoterische yoga,en vooral de werken van Swami Muktananda en Adi Da!

Helaas kwam mijn moeder op een gegeven moment naar mijn kamer,om te vragen of ik zo even beneden koffie zou komen drinken.Op mijn kamer aangekomen zag ze mijn verwildere,extatische blik dat m'n raam openstond en de muziek(Goa-Trance) keihard stond.Ze vroeg of ik soms drugs had gebruikt(ik rookte destijds veel wiet),ik moest alleen maar lachen,want het concept moeder,bracht een fantastische associatie-stroom op gang en leek zo absurd.Ze werd natuurlijk ongerust en wat boos toen ik bekende psychedelische paddestoelen te hebben gegeten,en wilde dat ik beneden kwam zitten omdat ze bang was dat ik gekke dingen zou gaan doen(ook omdat zoals ik al schreef m'n raam wagenwijd openstond,was ze bang dat ik eruit zou springen)

Beneden aangekomen raakte ik helemaal in een bad-trip verzeild,mijn schuldgevoel t.ov. m'n moeder en haar verdriet,mijn vader die een preek startte(hij bleef gelukkig wat onverschillig,omdat hij in het verleden vrienden had die ook tripten,en weleens fout gingen);dit alles werd natuurlijk in mijn geest helemaal tot in het absurde doorgevoerd,zodat het leek alsof mijn moeder angsten alles was wat er bestond.Zij bleef doorgaan over de gevaren van trippen e.d.Ze was als de dood dat ik er niet meer uit zou geraken en vertelde me dit keer op keer,wat zich natuurlijk ging nestelen in mijn gedachten met alle gevolgen van dien.Op zich goedbedoeld natuurlijk,maar dat is in realiteit eigenlijk wel het laatste wat je moet doen als iemand al bad gaat!!

Ivo Niehe stond was op de televisie,en ik schrok me het lazerus als ik naar zij show keek!de vrolijkheid van het programma werd in mijn ogen paradoxaal genoeg beangstigend en leek erg nep.Ik zag het hele scherm vol met fractal-achtige afbeeldingen van zijn lachende tronie(of ik zag zijn gezicht b.v. met een halo bestaande uit kleienere varianten van zijn gezicht eromheen).Dit alles werd ook nog eens opgesierd met de bizzare akoestische effecten van de trip:ik hoorde stemmen alsof mensen praatten door vocoders,en ik ving gesprekken non-linear op;soms praatte mijn moeder tegen me,en ik hoorde het in delen en alsof het door een geheel muziekaal effecten-rack was gehaald!btje zoals je weleens hoort in techno-muziek en aanverwanten.De chronologie van het verhaal was ook helemaal door elkaar gehusseld en het leek uren te duren voordat ik een paar eenvoudige zinnen had gehoord,die tot mij waren gesproken.

Dit laatste brengt me op het tijds-aspect van de trip.Het begrip tijd verloor elke betekenis,soms leken 5 minuten wel uuuuuren te duren,en dan ineens weer 2 seconden.Vooral dat gevoel was beangstigend,het gevoel dat het eeuwig duurt;dat zelfs de dood geen einde ervan betekent,en gedoemd bent om voor eeuwig een een soort van mentale multi-loop door te brengen.Dit werd natuurlijk ook overdreven door de subliminale suggestie dat ik vast in de trip zat.

In de tussentijd van dit alles,verkondige ik in de huiskamer al mijn quasi-diepzinnige vondsten en gedachtenkronkels,wat uiteraard zeer onwezenlijk en soms zelfs komisch voor mijn ouders moet hebben geklonken.

Op een gegeven moment was het al diep in de nacht,en m'n moeder had huilend bij me gezeten en me hand vastgehouden,maar ook zij wilde natuurlijk nog eventjes kunnen slapen,want het was tenslotte een doordeweekse dag en aangezien ik de gedroogde paddestoeltjes pas rond 19:00 tot me had genomen,had ik nog wel wat uit te zitten ; )

Dus mijn moeder zei dat ze wilde slapen en dat ik ook maar naar m'n kamer moest gaan om proberen te gaan slapen.Ik durfde alleen niet meer naar m'n kamer te gaan,omdat ik dan alleen zou zijn en echt helemaal overgeleverd zou zijn aan mijn psychedelische gedachtengang en de bijbehorende ''hallucinaties'';uiteindelijk is het haar toch gelukt me op gemak weten te stellen,en gedwee naar m'n kamertje te gaan om de trip uit te zitten.Ik besef nu dat dit avontuur enorm schokkend voor haar geweest moet zijn geweest;de gedachte dat je zoon over de afgrond van de waanzin heeft gevochten.

In eerste instantie durfde ik ook niet te gaan slapen,bang dat ik dan juist helemaal nooit ''wakker'' zou worden en overgeleverd aan mijn oncontroleerbare fantasie-wereld.uiteindelijk begon ik te merken dat de effecten gaandeweg weg aan het ebben waren met golven,zo leek ik even klaarwakker om daarna weer meegevoerd te worden door een hallucinatie;maar nu leek er eindelijk dan toch licht te gloren aan het eind van de tunnel!ik vertrouwde er op dat ik weer compleet normaal zou worden en wist te ontspannen en langzaamaan in een diepe slaap te glijden.

Ik werd de volgende ochtend als herboren wakker,voelde me enorm vitaal en levenslustig en vooraal ontzettend blij dat ik nog leefde en dit avontuur had weten te overleven : D

Ik moet hierbij vermelden dat ik in dat stadium van mij leven worstelde met mijn puberteit,levensvragen etc,dus dat zal destijds waarschijnlijk een enorme identiteits-crisis hebben veroorzaakt.Ik leerde later via de smartshop dat ik 2-maal de hoeveelheid had opgegeten die ze adviseerden aan ervaren trippers!!het zakje dat ik had gekocht,was bedoeld voor 2 personen en de helft werd al gezien als een zeer zware trip,die ook ervaren trippers iets teveel van het goede vonden.Er werd mij verteld dat de hoeveelheid die ik had geconsumeerd gelijkgesteld kon worden aan een ''full-blown'' LSD-trip!!

Ik heb een behoorlijke tijd nodig gehad om mij avontuur te verwerken,en heb tot enkele jaren daarna Absences(petit mal) en depersonalistie-verschijnselen hebben moeten verduren;ik weet niet of dit laatste direct te wijten is aan de trip,of gewoon ligt aan mijn eigen ''bedrading'',het lijkt mij iig waarschijnlijk dat de potentie daarvoor al aanwezig was,maar dit ''geopenbaard'' werd door de trip..hoe dan ook ik kreeg veel last ervan op school en ik kon me absoluut niet concentreren,waardoor ik ook bij de schoolpsycholoog terecht kwam.Ik heb mezelf destijds de zelf-diagnose epilepsie gegeven.Later voelde ik mij zeer aangetrokken door esoterische leringen,en dacht dat hier de antwoorden lagen.

Conclusie:weet goed waar je aan begint,en laat je informeren!ik had het enorm onderschat,zelfs na veel onderzoek van de psychedelische literatuur.Het was hoe dan ook een zeer leerzame ervaring,en ik ben ook blij dat ik het heb gedaan.

PS na die trip ben ik onmidelijk gestopt met roken en drinken.Ik heb daarna nog vaker getript(lagere doseringen voornamelijk;hoewel enkele keren met dezelfde dosis als het bovenstaande trip-reprt),en heb eens een interesseant verschijnsel meegemaakt:ik was bij m'n biologische vader(die woont apart,waar ik weleens op bezoek ga),en had paddo's gekocht in A'dam.Ik had ze dus bij mn vader ingenomen,en ging op bed liggen.Op een een gegeven moment begon ik te denken aan mijn moeder,en haar gedachten als ze eens wist dat ik weer tripte(met de beelden in mijn geest,die ik in het verhaal boven heb verteld),ik begon me ongerust te maken over haar en werd verdrietig;mijn vader kwam toen de slaapkamer binnen waar ik lag en knielde naast bed neer en zei zoiets als''Tom,maak je niet druk over je moeder;het gaat goed met haar en ook met jou,wees niet bang want met jou gaat het ook goed,dus je moeder hoeft zich geen zorgen te maken over jou''.Mijn vader kom niets weten van mijn gedachten die ik toen had,en ik was dan ook zeer verbaast van wat hij me aan de rand van mijn bed vertelde,hij kon dit onmogelijk weten;hij sloeg gewoon de spijker op zijn kop!Telepathie/Empathie misschien? ; )

Hoe dan ook,het stelde me enorm gerust en ik kon het toen loslaten en weer ongestoord verder trippen;welke verder overigens goed ging :D
 
super, mooi verslag, en goed geformuleerd.

jah, het is mooi hoe je dan inziet dat de dood niks is en dat het niks be-eindigd.

in de trip die ik had gepost in het topic ''familie trips shrooms met pa'' ging ik ook dik bad an dacht eraan zelfmoord te plegen, maar het leek zo dom en ik WIST gewoon dat het niks zou uitmaken. het was hetzelfde als een sinaasappel eten.

in het dagelijks leven weet je die dingen met je mind, maar op dat moment besef je het totaal.
 
Precies :D

De trips die ik daarna heb gedaan,zijn allemaal veel prettiger verlopen,hoewel er natuurlijk zo nu en dan nog wel ongemakkelijke passages zijn of voorkomen,maar je weet na wat ervaring dat het meevalt in realiteit of je kan het tenminste relativeren.Zeker als je eerste trip een mega-trip was,dan valt de rest daarbij in het niets ;)
 
BTW

Mij vader was in het laatste gedeelte van het verhaal(de sub-report zeg maar),was toen compleet nuchter;ik was de enige die gebruikt had!

Ik heb wel samen met hem ''Space Pills'' gehaald bij Conscious Dreams van de zomer,daar had hij wel interesse in,het leek hem destijds wel wat om samen met mij te proberen;we zouden dan een kleine dosis nemen,aangezien dat product voor ons beiden nieuw is.Hoofdingredient van de Space Pills is Baby Hawaiian Woodrose,en ben wel benieuwd naar ervaringen van anderen hiermee!

DE verpakking van de space pills is ontworpen door VJ MIscha Klein.Het ontwerp:Pillman op een soort van maan-esque landschap met pillen in z'n handen en een paar zwevend in de lucht op op een zwart/paarse achtergrond.

Ook heb ik nog steeds Trip-e liggen,en wil dit ook maar een testen,het heeft hetzelfde hoofdingredient als de space pills,dus de effecten zouden grofweg hetzelfde zijn neem ik aan.

Ik heb daar een verscheidenheid van meningen over gehoord,varieerend van:Geweldig en spacey tot Waardeloos voelde geen zak.

De mensen van de smartshop vonden het een soort van verwaterd alternatief voor Paddo's/LSD.
 
aether a dit:
Morge Arafat,


Als ik zo de tripverslagen lees, van allerlei gasten, wordt me ook duiderlijk....dat ze niet echt ver komen, en aan de oppervlakte blijven drijven....
quote]

dat is ook zo. Ik vind het filosoferen met paddo's minstens net zo leuk als de visuele ervaringen. En hoe meer verhaaltjes ik net in korte tijd heb gelezen hoe meer zin ik in de volgende krijg.

Want het is al weer zeker 4 maanden geleden dat ik 'gereisd' heb (vind ik wel een mooi woord wat jullie gebruiken).
 
zo zo. lange tijd weg geweest van dit forum.
Eindelijk m'n tripje weer gehad.

Ik moet zeggen 3e keer maar 1ste keer van thee.

Ik snap niet waarom maar het begon al naar ong 15 minuten te werken. gewoon relaxt. Daarna klein beetje verandered gezichtsveld, intensere kleuren etc.

En op een gegeven moment na ongeveer 2 uur. poef, was het weg. Ik en m'n maat natuurlijk kei teleurgesteld. We snapten niet waarom het na 2 uur al afgelopen was. Hierdoor ondstond een lichtelijk neergeslagen gevoel. Kameraad van me werd zelfs een beetje depri. Maar op een gegeven moment kwamen de flitsjes :P

Dit waren allemaal miniscule puntjes over m'n gehele gezichtsveld. Deze veranderden op een gegeven moment in mooie patronen. Elk patroon bestond uit plus minus 5 a 6 andere patroontjes. Deze Patroontjes zag ik in flitsen van 1 seconden.
Maar op gedurende de terugweg op de fiets, veranderden deze patronen in een soort boven aanzicht van tempels. mooi om te zien.

Hierna was het wel zo'n beetje voorbij.

Maar het leukste of het vaagste was. Dat m'n kameraad op momenten stukken vergat die hij seconden geleden had gezegd. Hij kon zelfs z'n net vertelde zinnetje van 3 a 5 woorden niet meer herhalen. Hij raakte alles kwijt.
Toen ging ik hier over nadenken, ik gaf hem een verklaring. (de slimmerikken snappen het al) deze vergat hij. Dus ik was de hele tijd hiermee bezig. TOT het punt dat ik het antwoord had. HET antwoord in mijn gedachtegang. over deze gehele zaak en het antwoord op het niet te beantwoorde. Ik had m'n mp3 speler bij dus ik alles opgenomen. *want ik wist dat deze kennis tijdelijk zou zijn*
Thuis aangekomen zag ik dat of het gewist was of dat ik het verkeerde knopje had ingedrukt. dus weg kennis.
jammer, maar al met al weer een erg leuke en leerzame ervaring.
 
aether a dit:
Ik begrijp wel waarom de grote intelligentie om maar ff zo te zeggen, hier op aarde zulke magische planten HEEFT LATEN GROEIEN.
Juist om zielen te laten verbinden met hoge kosmische waarheden....

dat is om dieren die van de planten eten te vergiftigen, zoals de peyote, die geen stekels heeft maar wel mescaline, daarom is er ook meer mescaline in droge periodes wanneer de woestijndieren op zoek zijn naar eten en drinken.

aether a dit:
Ik ben er juist achter gekomen, dat deze, gematrialiseerde wereld, een illusie is.... en ervaar reizen d.m.v psychedelica juist als INTENS ECHT!! Nu denken wij WAKKER te zijn, maar wel mooi ingepakt in een sluier.

ik respecteer je levensbeschouwing maar mijn mening is dat Forest gelijk heeft dat entheogenen slechts hulpmiddelen zijn en dat --no offence-- jouw "echte wereld" slechts een dopaminestroom in de hersenen is, vergelijkbaar met een tijdelijke psychose.

ik respecteer natuurlijk jouw levensbeschouwing maar dit moest er effe uit

groet Meduzz
 
Hoe verder je van de dagelijkse realiteit staat, hoe meer je in waanbeelden en trips gaat leven he :roll:

Sorry, maar ik kan weinig respect opbrengen voor wat aether hier beweert. Hij beweert dat je geen 'echte' trip hebt gehad als je niet complete waanbeelden over onderwerelden met demonen meemaakt. Nu heb ik vrij vaak diep filosofische gesprekken gehad over zware materie onder invloed, maar altijd heeft dit betrekking gehad op de realiteit. Hallucinerende middelen zijn een manier om de dagelijkse realiteit op een andere manier te bekijken IMHO en problemen en bepaalde karakter eigenschappen op een nieuwe en frisse manier te benaderen. Niet om het leven 'echt' te beleven.

Na zijn tripreport gelezen te hebben zie ik nergens dat hij wat heeft geleerd over zichzelf of over zijn plaats in het leven, alleen waanbeelden over mystieke gevechten tussen goed en kwaad. Niks in zijn trip betrekt hij op zichzelf, maar hij creeert slechts een voor hem aannemelijke droomwereld.

Ik vraag me serieus af of wat aether heeft een 'tijdelijke' psychose is. Hij lijkt echt te geloven dat wat hij aan hallucinogenen meemaakt 'echt' is, ook al was hij (naar ik aanneem) nuchter toen hij dat postte. Het is denk ik afhankelijk van hoe oud hij is. Als hij de 20 is gepasseerd en nog steeds zo over het leven denkt, zou ik hem toch adviseren om voorlopig van de drugs af te blijven.
 
ik denk dat je je mening te gauw geeft, en niet op de juiste plek. dat je niet genoeg weet waar je het over hebt om je zo over iemand anders ideen te uitten. dat je behoorlijk arrogant en hooghartig bent, en als je zo door gaat hier snel weg bent. aether is overgens een zij en niet een hij
 
Ik spreek duidelijk over wat aether hier beweert en niet over hoe zij in het echte leven zou moeten zijn, want logischerwijs weet ik dat niet.

Verder dacht ik dat een forum was om discussie te voeren en niet om als schapen elkaar na te blaten. Als dat op dit forum wel de bedoeling is dan kun je er inderdaad verzekerd van zijn dat ik hier snel weg ben. Ook wist ik niet dat een geslacht relevant was in deze discussie.
 
Trip.
Reality.
Same same, but different.

Uiteindelijk komt het op hetzelfde neer. Je hebt problemen hier en daar en momenten van ultieme rust. Je kunt verdrietig zijn of euforisch verliefd op het hele universum. Je kunt lachen om niks en de schoonheid van het leven ervaren. Je kunt achter jouw eigen gedachten kijken en zien of ze kloppen of juist je er juist blind in mee laten sleuren. Je kunt mensen voor je halen die je lang niet hebt kunnen zien en je herinnering opnieuw laten opleven. Je kunt het allemaal loslaten.
 
je hebt helemaal gelijk forkbender.

maar dat terzijde.... ja, een plek om te discussieren, niet puur om te suggereren dat iemand ''gek'' of psychotisch is. dat bewerende naar aanleiding van iemands perspectief op de dingen te hebben gelezen.
 
Waarom niet? Als aether echt denkt dat het leven niet werkelijk is, maar wanneer ze een portie paddo's op heeft en ze tussen de gillende demonen staat ze die situatie wel als werkelijk beschouwd denk ik serieus dat ze psychotisch is of er een aan het ontwikkelen is.

Een kenmerkende eigenschap van een psychose is uit het oog verliezen van wat werkelijk is en wat niet. Dit kan heel goed getriggerd worden door het gebruik van hallucinogene middelen zoals paddo's, en is helemaal niet zo zeldzaam of vreemd. Lees maar: http://www.trimbos.nl/default1840.html

Verder denk ik eigenlijk dat aether gewoon in haar pubertijd zit en teveel fantasy boeken heeft gelezen, maar dat terzijde.
 
ik ben opgevoed met het idee dat het leven niet werkelijk is, en de halve indiase maatschappij ook, dat het maya is. zijn we allemaal psychotisch?

je hebt 0,0 respect voor andermans mening, en het feit dat je er met je bekrompen geest niet bij kan, maakt dat je een anders zienswijze afkraakt.
 
(ik weet dat ik op je posts als een kind reageer door me boos te laten worden en ik zou wijs moeten zijn en mn mond houden, maar soms is het heerlijk een onwetend arrogant schepsel terecht te wijzen als je weet dat je gelijk hebt)

hier op het forum zijn ook mensen die geloven dat paddo's gestuurd zijn door aliens, of aliens zijn, en dat ze met aliens hebben gepraat, er zijn veel mensen met uiteenlopende ervaringen en ideen. je zal nog veel mensen tegenkomen die je psychotisch vind. dus rot op als je je houding niet snel verandert.
 
En is dat niet precies wat jij nu ook aan het doen bent? Ik ben nu eenmaal een realist, en ik maak me werkelijk zorgen om mensen die denken dat een trip de enige manier is om het leven te beleven.

Een onderbouwde opvatting dat het leven slechts een droom of een fase van een groter geheel is kan ik heel goed respecteren. Zinloos geblaat over magische dranken die de enige manier zouden zijn om het leven 'echt' te beleven doen mij geloven dat iemand zich in een psychose bevindt. Persoonlijk vind ik dat niet zo'n hele rare opvatting, maar gelukkig kan ik daar een normale discussie over aangaan zonder iemand voor bekrompen te gaan uitmaken. Echter blijkt het geven van zinnige argumenten voor sommigen onder ons wat moeilijker te zijn.
 
ik ben ook een realist, ik leef gewoon in een andere realiteit.

probeer je niet achter beleefd nepgelul te verschuilen zodra ik me niet inhou. jij begon ermee iemand levensvisie belachelijk te maken zonder zinnige argumenten (behalve die die je kan gebruiken om iedereen met een andere visie een psychose aan te praten).

p.s. je hebt niet toevallig een rockforum, en heet slapertje op johansrockforum ofwel? dat zou verklaren dat ik nu zo agressief ben.
 
ik moet weg overgens, en heb op mijn kamer nog geen internet, maar we maken het nog wel af, als je er nog bent als k terug ben.
 
Wat je verstaat onder psychose is cultureel bepaald. Hier ben je gek, daar ben je sjamaan. In onze samenleving wordt een psychose als een negatieve afwijking van de norm gezien. In sommige andere samenlevingen is het juist een staat die een verbinding met het goddelijke aangeeft en wordt deze persoon aangewezen als helper van de anderen. Het is dus relatief. Net zoals elke vorm van waarheid die zich door taal laat uitdrukken. Daarom kun je niet zomaar zeggen dat iemand gelijk heeft of ongelijk. Je kunt met hem gaan discussieren en als jullie allebei genoeg vertrouwen hebben in elkaar, dan kun je er op een gegeven moment achterkomen dat jullie niet zo heel veel van mening verschillen als jullie eigenlijk dachten. Het verschil van mening ligt vaak aan verschillend taalgebruik ("magische drank" = "psychoactieve drug", "psychose" = "mystieke staat", enz.). Als jullie gaan praten zien jullie misschien in dat wat jullie bedoelen misschien wel precies hetzelfde is.

Peace, Love & Harmony
Forkbender
 
Over realiteit:

1000 mensen.

één ervan gebruikt dagelijks psilocybine.

Zoek de gek....


1000 mensen

999 ervan, gebruiken dagelijks psilocybine

zoek de gek...

Realiteit is voor een heel groot deel cultuur bepaald en voor een ander deel, denk ik, persoonlijke voorkeur.

Onze psychoten en schizofrenen beschouwen we als zieken. In veel andere culturen, worden dit soort mensen juist beschouwd als potentiele sjamanen.
 
Retour
Haut