Jaaaa, ik heb mijn eerste tien minuten af! Ik heb mezelf onderaan de lijst er weer bij gezet.
Hieronder de ruwe tekst van het deel dat ik gedaan heb.
0:10 - 0:20
Dit is waar het woord zodiak van afgeleid is. "Zo" komt van zoo, dat "dieren" betekent. De zodiak wordt daarom ook wel de dierenriem genoemd.
De Bijbel stelt dat hoewel we stervelingen zijn, we ook goden zijn. Daarom wordt in symboliek ons lichaam gerelateerd aan de zodiak. Zo in de Hemel, zo ook op Aarde. De tempel van God is in de Hemel, maar ook in ons lichaam. Niettemin, bedenken we zelf deze antropomorfismen, deze uit natuurlijke elementen samengestelde Goden. Goden van de sterren, goden van de planten, goden van de vruchtbaarheid, samengestelde goden die vele verschillende elementen in zich hebben. Ze worden allemaal aanbeden en omschreven als ware het levende godheden.
John Marco Allegro: "Ook al was er aan het begin van de jaartelling een Joodse leermeester in Palestina genaamd Joshua, of Jezus, dan had hij niets te maken met de gekruizigde Christos van Pauls theologie. Zodoende speelde hij geen rol in de samensmelting van oude volksgeloven tot de grote godsdiensten die uiteindelijk over heel de wereld verspreid zouden worden. Wat de evangelische vertellingen van Jesus betreft, kunnen we onszelf voor altijd bevrijden van de noodzaak te geloven dat er werkelijk een historische Joodse leermeester heeft bestaan die in drie korte jaren een nieuwe religie zou hebben gesticht, of een reeds bestaand messiaans geloof zodanig transformeerde dat het vrijwel onmiddelijk geaccepteerd kon worden door een ongelovige wereld.
We hebben hier te maken met een mythe, niet met geschiedenis. De vraag die we onszelf nu moeten stellen is: wat was de aard en de bedoeling van die mythe?"
Sol Invictus wordt vaak Mithra genoemd vanwege hun sterke verwantschap. De Persische en Romeinse zonnegod Mithra in de Mithraische Chronos, of de personificatie van de oneindige tijd, bevindt zich in het centrum van de zodiak. Hij is omringd door zijn twaalf assistenten, de twaalf assistenten van de Zon. In oude kunst zie je vaak een godin, een zon of een of ander goddelijk wezen in het midden van de zodiak. Er zijn zelfs oude schilderijen en muurschilderingen van Jezus Christus gezeteld op een troon omringd door zijn twaalf assistenten. Soms worden deze afgebeeld als twaalf engelen, en andere keren als de twaalf discipelen. We hebben er zelfs een paar gevonden waar ze afgebeeld zijn als de twaalf tekens van de zodiak.
Het is belangrijk om te beseffen dat de godheid slechts een personage is. Het zijn de eigenschappen en lichamelijke houding van het personage die van belang zijn. De naam van het personage kan vervangen worden door een andere, afhankelijk van de cultuur en het tijdperk waarin deze vereerd wordt, maar de verschillende kenmerken zijn bij de verschillende godheden hetzelfde gebleven.Dat geldt voor Christus, Krishna, Horus, Mithra, Buddha, Quetzequatl en vele anderen.
Veel van die kenmerken vertegenwoordigen de wonderbaarlijke ster, deze ene Zoon van de Schepper, God der Goden, Licht der Lichten, ontvangen niet verwekt, met andere woorden, zoals Jordan Maxwell opmerkt, zijn niet wij verantwoordelijk voor deze bal licht boven ons, maar God. Het is niet onze Zon, maar de Zon van God. Deze eerwaardige Zon is de belangrijkste ster van allen. Het is de enige ster die van groot belang is voor ons omdat het ons leven geeft. En zo zijn in deze macrocosmologische personificatie de Zon en alle andere sterren koningen, waardoor Jezus, Horus en alle andere zonnegoden koning der koningen werden. Mythologie hield nooit op te bestaan. Jezus is de nieuwste mythe. De meeste mensen zijn slim genoeg om dit te beseffen, maar voor zovelen is het te beangstigend om onder ogen te zien.
De huisdieren in mijn huis zoeken 's ochtends meestal het warme zonlicht op. In de lente valt dat licht op een andere plek het huis binnen dan n de herfst. Deze veranderingen van seizoen tot seizoen zijn het gevolg van het feit dat de aardas ten opzichte van de Zon scheef staat. En hoe vanzelfsprekend dit concept ook mag zijn, het is de sleutel die toegang geeft tot de best bewaarde geheimen van diverse religies.
Als je op een heldere avond een film of time-lapse foto maakt van het noord-oostelijke deel van de sterrenhemel dan zie je door het draaien van de Aarde hoe de sterren om de Poolster heen lijken te draaien.
Maar terwijl deze sterren rondjes lijken te draaien, zie je aan de oostelijke horizon de sterren opkomen, zoals ook de Zon 's ochtends op komt.
Voordat er kalenders waren, en lang voordat er overal straatverlichting was, kon men door naar de nachthemel te kijken zien wanneer het tijd was om zich op de winter voor te bereiden, of wanneer het tijd was om gewassen te gaan zaaien. Maar tegenwoordig met onze grote steden en felle verlichting overal, wordt het door de lichtvervuiling steeds moeilijker om 's nachts de sterren te zien. Onze voorouders hadden dat probleem niet. Hun esoterische genootschappen, publieke vieringen en rituelen waren gebaseerd op deze jaarlijkse, makkelijk te waarnemen cycli van de hemellichamen, waarbij het hemelgewelf door de sterren tot leven kwam.
Laten we om deze jaarlijkse cycli beter te begrijpen beginnen bij de lente. Om half negen 's ochtends zien we dat de Zon zich boven de horizon bevindt en dat achter de Zon het sterrenbeeld Vissen te zien is. En als we doorspoelen naar de herfst dan zien we dat de Zon op ditzelfde tijdstip in ongeveer hetzelfde gebied boven de horizon te vinden is. Maar kijken we dan twee maanden verder om half negen 's ochtends, dan staat de Zon opeens op een geheel andere plaats. Als we nu tegelijk de positie van de Zon aan het begin van de herfst en de positie van de Zon op 1e kerstdag laten zien, dan is duidelijk dat de Zon zich in een bepaalde richting heeft bewogen. Dit "ten val komen" vindt plaats in het teken Schorpioen, in de herfst. De schorpioen is een verrader. Hij bedriegt je want terwijl hij je recht in de ogen kijkt alsof er niets aan de hand is, steekt hij je met zijn staart. En wanneer je eenmaal gestoken bent, kan de steek van een schorpioen lijken op twee lippen, als een kus. Dit is in de geschriften symbolisch weergegeven in het verhaal van Judas. Judas bedriegt Jezus met een kus, en vanaf dat punt gaat Jezus symbolisch de dood tegemoet. Wat we vanaf dat punt zien in de natuur, vanaf de Aarde gezien, is dat de Zon bij het opkomen telkens iets verder naar het zuiden staat. Het is dood tegemoet gegaan sinds zijn aanvaring met de Schorpioen, en elke dag beweegt hij zich verder en verder naar het zuiden. De dagen worden steeds korter, de nachten steeds langer, en het wordt ook alsmaar kouder. Op de eerste dag van midwinter (winterwende), 21 december, zal de Zon niet alleen ophouden verder in de diepte weg te zakken, maar ook niet langer in zuidelijke richting bewegen. En drie dagen lang lijkt de Zon elke ochtend op dezelfde locatie te op te komen. De Zon lijkt niet langer omlaag te vallen, want zijn val is geëindigd.
Nadat de Zon drie dagen dood leek te zijn, aangezien hij zich niet bewogen heeft zoals hij dat normaal gesproken doet, begint hij zich in de tegenovergestelde richting te bewegen: in noordelijke richting, waarna de cyclus zich voortzet.
Afhankelijk van de hoek die elk jaar gevormd wordt tussen de Aardas en de Zon, zou je indien je woont tussen 66,5 graden tot de 67 graden latitude, zien dat er tijdens deze symbolische dood helemaal geen Zon in de lucht te zien is. In dit deel van de wereld, waar toevallig ook de Noorse tradities waarop ons kerstfeest gebaseerd is vandaan komen, blijft de Zon onder de horizon, in de chtonische onderwereld, die soms ook hel genoemd wordt, gedurende drie dagen.
Dit zijn allemaal sagen over onze dagster. Ironisch is dat de term dagster door vele christelijke kerken is overgenomen: Jesus is "de Dagster, de Koning der koningen." Een andere ster, die met zijn licht deze dagster uitdaagde werd de ochtendster genoemd. Deze kennen we vandaag de dag als de planeet Venus. Omdat deze ochtendster met zijn heldere licht de dagster, of Jezus, uitdaagde werd hij Lucifer genoemd.
Wat wordt er bedoeld met onder een ster geboren worden? Horus werd onder een ster gebaard door de maagd Isis.
)
