menselijke geest

[forest]

ik zit met een belangrijk, moeilijk iets, of de menselijke geest in kern heel eenvoudig en simpel is, óf uiterst ingewikkeld.
de menselijke geest (mind), is iets wat door alles in het dagelijks leven word weerspiegeld, in alles wat door de mens gemaakt is.
ik zou graag willen weten hoe jullie denken over de samenstelling van de mind.
en of jullie kritisch willen reageren op mijn fisie hier op, opdat ik wat kan leren.

naar mijn mening bestaat de mind uit twee aspecten; angst en liefde

haat is angst in actieve form, verdriet in passieve, en er zijn vele andere manieren waarop angst zich uit en probeert te doen alsof het iets anders is. maar in wezen zijn vele van onze acties gebaseerd op angst. angst gaat om iets verliezen, een deel van jezelf, of iets wat je hebt. altijd iets wat naar jouw mening je eigen waarde omlaag brengt.
angst is conditioneel.

echte liefde in tegenstelling tot angst, is onconditioneel. leifde is een hoofdstuk apart, het is simpel, het heeft niet zoals angst, de neiging ingewikkeld te doen. het heeft acceptatie, geen strefen, maar zoals de boeddhisten het noemen; ZIJN.

ik denk dat de geest in wezen heel simpel is, maar zich in de praktijk op zoveel nét even andere manieren uitdrukt en ervan houd ingewikkeld te doen, dat hij zo lijkt. maar zie ik iets over het hoofd?

 

[forest]

de mind probeer ik ook onder paddo's etc te bestuderen, ik vind dat de wereld in een trip uiterst eenvoudig, en simpel lijkt, maar de geest ingewikkeld. hoe ervaren jullie dit in trips?

 

[Kwarkfanaat]

De basale opsplitsing in angst en liefde ben ik geheel met je eens. Dat er daarbij nog ''sub-gevoelens'' zijn, past daar prima bij. Ik ben van mening, dat de geest bij ieder mens gelijk is; echter men kan zijn gedachten die daarbij horen geheel een eigen invulling geven.

De geest lijkt mij bij iedereen in de meest basale zin hetzelfde. De invulling ervan vind denk ik puur en alleen plaats door opvoeding en levenservaring. Ik denk dat er theoretisch weinig ''meer'' is dan wij denken bijvoorbeeld. Er is volgens mij alleen de ''wil'' naar meer. Deze ''wil'' naar meer is trouwens helemaal niets mis mee; en is iets waaruit mensen doelen kunnen stellen. Net als (ik ben niet echt gelovig) het bestaan van een God.

De wil van mensen om alles te begrijpen en rationeel te bekijken, leid alleen maar naar meer onbegrijpelijke situaties (zie paddo trips). En dat is ook precies wat ik het mooie vind aan trippen. Het randje opzoeken van wat waar en wat onwaar is. In hoeverre je mind je voor de gek houdt. Hierbij wil ik aanmerken dat ik absoluut niet kan beweren dat er 'niets' meer is dan onze twee basale geest-functies. Van zaken die PeterPlanteneter onderstaand aangeeft (zoals telepathie) durf ik het bestaan bij verre niet te ontkennen.

Hopelijk slaat dit nog ergens op... beetje tegenstrijdig misschien. Maar het is nog zo vroeg op deze maandagmorgen! :lol:

 

[PeterPlanteneter]

Ik vind de menselijke geest juist iets heel ingewikkelds, qua gevoelens kan je het echter wel terugbrengen tot Liefde en Angst. Nog simpeler gezegd alleen liefde of liever 'geluk', want je voelt je goed als je geen zorgen hebt, maar je wilt zo gelukkig mogelijk zijn. Je bent bang om het kwijt te raken, en daar is angst, jaloezie, haat etc. van afgeleid. Naar mijn mening bestaat de redenatie van handelen van de mens alleen uit het feit dat ze zich zo gelukkig mogelijk willen voelen. Dat is voor iedereen anders. Zo heb je asociale mensen die alleen aan zichzelf denken, maar ook sociale die er gelukkig van worden als ze mensen helpen en dank krijgen van die mensen. Soms doen mensen dingen die ze liever niet doen, maar er zit altijd een hoger doel achter -gelukkig zijn.

Echter vind ik dat de menselijke geest niet alleen daarom draait. Er zijn nog zoveel andere dingen in de wereld waar we niets van snappen, en juist trips wijzen je daarop. Zo voel je banden met de natuur, mensen en dieren die je nuchter nooit zou voelen. Ik vraag me dan af of het mijn zintuigen zijn die mij misleiden, of dat er echt iets is (bijvoorbeeld telepathie en dat soort zaken) die nog voor de huidige, nuchtere, geest niet op te merken zijn.
Ik heb echter wel zovaak vreemde momenten. vooral met mensen in je naaste omgeving, dat je allebei tegelijk hetzelfde zegt, of begrijpt wat je bedoelt, alleen door elkaar aan te kijken. Dat ik denk dat er zoveel is dat wetenschap nog niet kan aantonen, en daarom het bestaan ervan ontkent wordt. Maar om die reden kan ik de menselijke geest niet simpel noemen.

 

[forest]

hmmm dat zijn zinnige dingen die jullie daar zeggen.

over dat geluk zoeken. na heel heel veel nadenken en observeren ben ik tot de zekere conclusie gekomen dat de mens tegen zichzelf liegt door te zeggen dat hij geluk zoekt. mensen maken geen verschil tussen bevrediging en geluk, wat een wereld van verschil is. mensen zoeken meestal bevrediging op korte termijn. mensen hebben superveel potentie, en volgens mij als mensen écht geluk zouden zoeken, wat ze beweren, zouden ze daar vaker in slagen. maar ze liegen tegen zichzelf, en weten niet wat geluk is.

 

[forest]

volgens mij is bevredeging afhankelijk van factoren buiten jezelf, en is geluk daar onafhankelijk van. maar mensen zoeken het geluk buiten zichzelf

 

[PeterPlanteneter]

volgens mij is bevredeging afhankelijk van factoren buiten jezelf, en is geluk daar onafhankelijk van. maar mensen zoeken het geluk buiten zichzelf

Ik bedoel inderdaad het geluk als in 'bevredigd zijn', maar ik zie geen verschil tussen bevredigd zijn en gelukkig zijn. Het staat in mijn opzicht allebei voor 'in je behoeftes voorzien zijn'. Zou je dat misschien uit kunnen leggen?

Iedereen heeft een andere mate van bevrediging, zoals iemand niet geheel gelukkig/ bevredigd is totdat hij miljonair is, en een ander is gelukkig/bevredigd als de hele familie weer compleet aan tafel zit die avond. (typische standaard vergelijking :wink: )

 

[Kwarkfanaat]

De zoektocht naar geluk vind ik, ook maar 'ver' gezocht. Zoals Forest al zei, zie ik het leven als een opéénsomming van korte momenten van bevrediging afgewisseld met momenten van angst (haat, etc). De term 'gelukkig zijn' gaat in mijn mening ook niet altijd op. Een mens kan niet altijd gelukkig zijn. Misschien is dit ook wat jij bedoelde Forest?

Grappig eigenlijk. Ik geloof dat dingen als vrolijk zijn etc, ook zijn ''aangeleerd''. En ik denk dat lachen bij geboorte nog niet gekoppeld is aan vrolijk zijn; maar dat die koppeling pas gemaakt wordt wanneer het kind de gebeurtenis ziet bij anderen. Onder andere dit zet mij regelmatig aan het denken over onze functie op deze aardbol. Het is best leuk en aardig dat wij allen goed kunnen nadenken en taken kunnen vervullen; maar basaal gaat het gewoon om overleven en niets meer (in mijn opinie). Het doet mij echter wel gewoon goed om te zien dat subgevoelens als vrolijkheid en haat opgewekt kunnen worden door anderen. Het leven zou wel erg saai worden, zou de mens niet dergelijke subgevoelens kunnen ervaren.

Dat deze subgevoelens even lekker getriggerd en door elkaar gehutseld worden door dingen als paddestoelen, vind ik erg mooi. Of ''moeder natuur'' ook als doel had ons in verwarring te brengen door zaken als paddestoelen, salvia enz.. en ons niet gewoon wil vergiftigen, blijft voor mij een vraag.

Al met al zie ik het zoals je zei forest; twee basale functies in het hoofd; en vele subfuncties daarvan afgeleid die d.m.v. middelen flink in de war gebracht kunnen worden maar waarvan ik niet durf te zeggen of ze ons nieuwe dimensies e.d. leren kennen.

 

[HeartCore]

Ik ben ervan overtuigd dat het heel simpel is. Alles is één, de illusie van complexiteit, creeren we zelf. Hoe meer je denkt te weten, hoe verwarder je wordt. Of zoals Terence Mckenna wel eens zei:

'the bigger you build the campfire, the more darkness is revealed.'

Met andere woorden, alles vragen die je beantwoord, roepen meer vragen op.

Angst is ook liefde

Groets
HC

 

[Pazusu]

Of mensen geluk zoeken...
Ik denk dat een overeenkomst van mens en dier is dat we geen van allen willen lijden. De mens die geluk zoekt in materie kan er afhankelijk van worden en dat kan in zekere zin onbedoeld leed veroorzaken.

Ik lees terug dat de één de geest niet scheidt van de ziel. Dat is een Boeddhistische denkwijze, die ook de mens niet ziet als 3-ledig (dus niet lichaam, geest en ziel, maar alleen lichaam en geest).

De ziel zie ik als het mechanisme met angst en liefde (en misschien nog een neutrale kracht?). Dus eenvoudig.

De geest zie ik als iets dat door evolutie/overerving al ingewikkeld is en wat je zelf in je leven alleen maar ingewikkelder maakt door al je ervaringen en de chaotische verzameling aan gedachten die je daarvoor automatisch saved in je hersens.

Toch vermoed ik dat de ziel en de geest eeuwig met elkaar verbonden zijn en het lichaam de enige eindige factor is. Maar hoe het precies zit ben ik nog niet helemaal achter.

 

[Kwarkfanaat]

Ik ben ervan overtuigd dat het heel simpel is. Alles is één, de illusie van complexiteit, creeren we zelf. Hoe meer je denkt te weten, hoe verwarder je wordt.

Alles wat ik kwijt wilde over dat onderwerp.. kan inderdaad ook zo geformuleerd worden! :lol:

Ik wist trouwens niet dat Terence daar ook zo over dacht.

Risky uitspraak: - De veel denkende / intellente mens heeft het 't moeilijkst? -

 

[PeterPlanteneter]

Met een groter kampvuur heb je inderdaad meer duister. Maar is de zon eenmaal opgekomen, dan zie je alles luid en duidelijk.

Er zal dus ooit een punt in je leven moeten komen waarop je 'verlicht' wordt.

..Schuilt er dan toch een Boeddhist in mij?

 

[Kwarkfanaat]

Er zal dus ooit een punt in je leven moeten komen waarop je 'verlicht' wordt.

Hoe defineer je 'verlicht' precies? Ik begrijp dat het hier ook erg dubbelzinnig kan zijn. Verlichting lijkt mij wel totaal afhankelijk van in hoeverre je ermee doorzet, en uiteraard de intelligentie van de betreffende persoon.

Mocht je jouw mening over verlichting ook serieus bedoelen, dan ben ik benieuwd hoe ik me dit moet voorstellen. En anders kan je mijn vraag als 'ongesteld' beschouwen.

..Schuilt er dan toch een Boeddhist in mij?

Daar kan ik helaas geen concrete uitspraak over doen, behalve dan dat het er wel op begint te lijken .

 

[forest]

de geloven die geloven dat er een scheiding tussen mind body en soul is geloven dat angst puur van de geest is en liefde van de ziel. ook geloven zij dat de geest en ziel niet voor eeuwig verbonden zijn. in mediatie ga je door werelden en op een gegeven ogenblik kom je in werelden waar de geest je verlaat, en je zelf doorgaat. de geest is een instrument volgens die geloven waarmee we ons identificeren en daardoor er een slaaf van zijn. door te ontdekken wie we werkelijk zijn krijgen we macht over de mind en zijn we vrij. dit alles geloof ik ook. maar dit is een ander onderwerp dan puur de menselijk geest.

verlichting is er in verschillende mate, maar er is wel een goede definitie voor verlicht, kweet t niet precies meer, maar osho verwoordde het goed.
ons onderbewustzijn is 9 maal zo groot als ons bewustzijn. als iemand niet meer in waanwerelden leeft, maar weet wie hij zelf is, en bewust is van zijn onderbewuste, zelfrealisatie heeft gehad, dan is die gene verlicht. dit betekend dat die gene zijn geluk totaal niet meer afhankelijk is van omgevingsfactoren, maar in een staat van zelfacceptatie (en daarmee de wereld).

 

[forest]

de soefi´s werken met het eneagram, waar er 9 typen mensen zijn, iemand die zich die 9 typen allemaal eigen heeft gemaakt is verlicht, en objectief in subjectiviteit, door alle subjectiviteit te accepteren.

 

[forest]

@ planteneter

geluk is iets wat uit jezelf komt, onafhankelijk van de omgeving. bevrediging moet worden veroorzaakt door een actie buiten jezelf. ook in gevoel is hier een wereld van verschil in. bevrediging is kortstondig, geluk kan mits je er juist mee omgaat voor lang of eeuwig zijn.<

@ heartcore

kan je dat; angst is liefde uitleggen?

zoals haat en liefde staan dicht bij elkaar?
beide hebben te maken met hechting, sterke, maar hechting hoeft geen liefde te zijn.

 

[PeterPlanteneter]

@ planteneter

geluk is iets wat uit jezelf komt, onafhankelijk van de omgeving. bevrediging moet worden veroorzaakt door een actie buiten jezelf. ook in gevoel is hier een wereld van verschil in. bevrediging is kortstondig, geluk kan mits je er juist mee omgaat voor lang of eeuwig zijn.<

Ja, ok ik snap het. Bevrediging is voor een moment en wordt 'getriggerd' door een gebeurtenis, terwijl geluk een gevoel is dat van binnenuitkomt en waar de buitenwereld weinig invloed op kan hebben.

Naar mijn mening zijn er verschillende stadia in het proces van verlichting en heeft het vooral te maken met acceptatie en afstand nemen van jezelf en je emoties. Maar toch denk ik dat Mind en Soul zo nauw met elkaar verbonden is dat het niet als 2 aparte dingen genoemd kan worden. Dus lichaam en geest.

 

[HeartCore]

Forest ik breek de hele dag al mijn nek in een poging uit te leggen wat ik bedoel maar moet me realiseren dat de werkvloer niet de uitgewezen plek is hiervoor en kom er vanavond op terug

 

[forest]

ok, ik wacht vol smart

 

[HeartCore]

Osho wil ik eigenlijk niets meer van weten. Uit zijn naam zijn teveel dingen gebeurt die het daglicht niet kunnen verdragen. Daarnaast wijzigde Osho zijn mening over essentiele zaken naar gelang zijn humeur was.

Google maar eens op osho en salmonella of lees het artikel op www.sekpsis.be.

Een van mijn beste vrienden is bij Osho in de leer geweest en lid geweest van zijn kleine, toegewijde circel. Hij wil niets slechts horen van de man en doet alles af met cosmic jokes en dat soort geneuzel.

Met een groter kampvuur heb je inderdaad meer duister. Maar is de zon eenmaal opgekomen, dan zie je alles luid en duidelijk.

Ander voorbeeld is wellicht beter, hoe sterker onze telescopen worden, hoe verder we kunnen zien, hoe groter onze cosmos in feite wordt.

Ik weet niet of alles ooit duidelijk wordt. Ik denk wel dat heel veel duidelijk wordt maar veronderstellen dat een levensvorm zoals de mens, nog geen pluisje op een relatief zeer kleine planeet, ooit de absolute waarheid zal kunnen bevatten, is eigenlijk te belachelijk voor woorden