maar ik zie binnen en buiten niet als iets gescheiden - de ware buitenwereld ken je pas als je jezelf kent ... en jezelf is niet je mentale ik persoon - maar je innerlijke ZELF ... en die kan je niet kennen door na te denken ocer alles ... nog je vriednen - noch je relaties - noch de wereld - is te kennen via de weg van het denken.
ik kijk ook rond - ik zou zelfs zeggen - doordat je niet denkt - dan PAS kijk je ECHT rond - omdat je niet naar je hoofd kijkt wat die er allemaal van maakt ... je bent vrij. en in eenheid.
naDENKEN over je omgeving kan een fase zijn ... maar de fase van denken tijdens een trip is wel essentieel nodig om overstegen te worden ... voor mij is DAT net trippen - stil worden van geest en in een meditatieve toestand belanden ... niet mijn ego alles laten overpeinzen en van de werkelijkheid een deel mentale reproducties te maken die toch niet inhouden wat de werkelijkheid betekent maar enkel de visie van ons mentale ik-persoon creeert die ons gescheiden houdt van de anderen ... dat doen we dag in dag uit constant. zoals nu
... het is een fase - maar het is van hoogste belang om door de gaan naar de volgende ... anders, en dit is mijn visie, wordt de essentie van de plantleraars gemist.
zoals je zelf zegt - een woord kan nooit de essentie van een gevoel vastpakken
een mentaal beeld kan nooit de essentie vatspakken van je omgeving of jezelf ...
tis to(t)
al iets anders ... dreaaaamzzz
om ff het verhaal af te maken - praten is manifesteren van gedahcten - als jij iets zegt vraag je de aandacht van de personen rondom je, je vraagt om mentaal begrepen te wordne ... en andersom ... als iemand iets zegt neem je zijn nood serieus - je geeft je vrijheid uit handen ... dus praten meot je best achterwege laten - en je zult zelf zien waar je dan terdcht komt ... (niet - niet-praten - gewoon inzien wat het verschil is en je zal zelf wel stil worden)