Quoi de neuf ?

Bienvenue sur Psychonaut.fr !

Le forum des amateurs de drogues et des explorateurs de l'esprit

Extreem bad gegaan,flashbacks vermijden

  • Auteur de la discussion Auteur de la discussion BGapd
  • Date de début Date de début
Ik vraag me af hoe die in het ziekenhuis is gekomen.
Of er andere mensen bij waren en wat hun aandeel hier in is.

Ik heb op dit forum ook discussies gehad met mensen die bepaalde kalmeringsmiddelen in huis nemen om mensen die een bad trip hebben rustig te krijgen.
Mijn vraag aan hun wat zou een reden zijn om iemand een kalmeringsmiddel toe te dienen?

Wanneer ga je over op maatregelen.

In Peter Ten Hoopens King Acid staat het verhaal van een slechte LSD trip.
De schrijver neemt LSD met een oude vriend. De oude vriend (Roland) krijgt een bad trip.
Peter schrijft dat hij Roland niet meer kon kalmeren en zijn kalmeringsmiddelen waren op.

Peter ging op zoek naar een chemische oplossing. Dat wil zeggen hij ging bij een dokter langs om een barbituraat te scoren. Helaas kon de dokter hem niet helpen, dus hij bracht zijn vriend (niet eens naar het ziekenhuis) naar een psychiatrische kliniek. :(

Ik denk dat als je over moet gaan op barbituraten en opname in een kliniek het gevaar wel erg groot moet zijn.

In ayahuasca sessies heb ik aardig wat mensen een bad trip zien beleven. Enkele waren zelfs aan het gillen. Een man sloeg wild om zich heen. Maar geen van deze mensen kregen kalmeringsmiddelen toegediend of werd opgenomen in een kliniek.
Dit komt mede doordat deze sessies vaak goed begeleid worden.
In de jaren 60 was er geen enkele begeleiding alles moest ontdekt worden. En natuurlijk kunnen er dan dingen mis gaan.

Nu nog steeds is er volgens mij te weinig begeleiding. Dat komt natuurlijk omdat het illegaal is.
Als LSD en andere psychedelische middelen ooit legaal worden, zou de situaties wel eens drastische kunnen veranderen.
 
Okay er zijn allemaal houten hamers, maar mijn vraag is wat is de rede om ze iemand toe te dienen.
Zelf maak ik geen gebruik van kalmeringsmiddelen NO WAY.
Is het goed om kalmeringsmiddelen te gebruiken om iemand down te krijgen.
Is het echt nodig of kan het ook anders.
:?:
 
Zou wel leuk zijn als hij hier weer eens terug komt en z'n verhaal wat meer in detail beschrijft en antwoord geeft op de vragen die hier gesteld worden, want ik vind dit toch een van de lastigste kwesties van psychedelica.
 
Ik kwam er een paar uur geleden achter hoe waardeloos de Wikipedia pagina voor "bad trip" was. Ik heb er hier en daar wat regels aan toegevoegd, of verwijderd.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Bad_trip

Hier drie passages die deels antwoord geven op magickmumu's vragen:

"Eigenlijk kunnen ritten in de ambulance of bezoekjes aan het ziekenhuis beter vermeden worden, aangezien deze de paniek en desoriëntatie kunnen verergeren, vooral als het ziekenhuispersoneel geen ervaring heeft met of theoretisch begrip van psychedelische middelen. Indien mogelijk moet daarom geprobeerd worden om ter plaatse de trip in goede banen te leiden, of naar een omgeving te gaan die rustig, warm en veilig is, waar muziek opgezet kan worden en de lichten gedimd kunnen worden."

En:

"Kalmeringsmiddelen, zoals bijvoorbeeld Benzodiazepines, kunnen gebruikt worden om de persoon te kalmeren, maar dienen zoveel mogelijk vermeden te worden aangezien ze belangrijke psychodynamische processen kunnen "bevriezen" waardoor de persoon in kwestie later last kan krijgen van flashbacks. Stanislav Grof benadrukt in zijn boeken "LSD Psychotherapy" en "Psychology of the Future" dat het geen probleem is als er tijdens psychedelische ervaringen periodes van angst, paniek, pijn, verdriet of verwarring zijn, zolang men de ervaringen maar weet te integreren. Dat gaat het beste als het proces niet onderbroken wordt, maar juist met volle aandacht wordt beleefd. Zijn benadering van een bad trip, die hij zelf "spiritual emergency" of "psychospiritual crisis" noemt, is de persoon aan te moedigen om de aandacht naar binnen te richten en zich over te geven aan de innerlijke processen die plaatsvinden. In de context van recreatief drugsgebruik betekent dit dat de persoon in kwestie zo snel mogelijk naar een rustige omgeving moet worden gebracht, er rustgevende muziek opgezet moet worden, en de persoon aangemoedigd moet worden om de ogen te sluiten."

En:

"Het is belangrijk om te beseffen dat bad trips meestal niet te maken hebben met de intensiteit van het middel, maar met de intensiteit van de onderliggende emotionele processen. Wanneer een trip goed verwerkt en geïntegreerd wordt, kan dit bijzonder heilzaam zijn, zelfs als sommige fasen van de trip beangstigend waren. Maar wordt de natuurlijke voortgang onderbroken en de symptomen van dit soort emotionele processen onderdrukt door onnodig gebruik van kalmeringsmiddelen of bemoeienis van mensen die zelf geen ervaring hebben met psychedelische middelen, dan kan men er nog lange tijd last van ondervinden."

magickmumu a dit:
In ayahuasca sessies heb ik aardig wat mensen een bad trip zien beleven. Enkele waren zelfs aan het gillen. Een man sloeg wild om zich heen. Maar geen van deze mensen kregen kalmeringsmiddelen toegediend of werd opgenomen in een kliniek.
Dat is ook nergens voor nodig. Het is heel gewoon dat diepe sessies gepaard gaan met allerlei geluiden en bewegingen. Dat heeft niets met een bad trip te maken. Van een bad trip is enkel sprake wanneer men zich tegen dit proces verzet, tot het bittere eind. Maar bij ayahuasca ceremonies wordt iedereen aangemoedigd om nergens weerstand tegen te bieden, en zodoende zijn dit soort ervaringen bijzonder heilzaam. Ook hoe de meeste Santo Daime sessies worden afgesloten (met elkaar praten over de ervaringen) is naar mijn gevoel heel goed.

Nu nog steeds is er volgens mij te weinig begeleiding. Dat komt natuurlijk omdat het illegaal is.
Ja, maar ook omdat het niet populair is. Vragen om begeleiding van een vriend wordt soms gezien als lafheid. Begeleiding van een beroemde sjamaan wordt wel als cool gezien, maar je laten begeleiden door een goede vriend, dat komt nog maar erg weinig voor.

magickmumu a dit:
Mijn vraag aan hun wat zou een reden zijn om iemand een kalmeringsmiddel toe te dienen?
Wanneer er geen goede begeleider in de buurt is en de persoon zichzelf of anderen zou kunnen verwonden. Met andere woorden, als hij met messen en dergelijke begint te zwaaien, of vastberaden zelfmoord wil plegen "to make it stop".

Als er geen gevaar is voor het lichaam, moeten nooit kalmeringsmiddelen gebruikt worden.
 
Het zijn voor mij juist die donkere momenten die mij uiteindelijk echt verder helpen. Voor mij voelt het meestal als een overwinning en ik geloof dat als je de trip voortijdig afbreekt, dat je juist een belangrijk element uit de trip verwijdert.

Aan de andere kant kan ik mij wel een goede voorstelling maken van het voortijdig onderbreken van een trip. Ik heb hier zelf ook al enkele keren echt naar verlangd. Maar zoals ik al aangaf, denk ik dat het meer een uitkomst is voor op dat moment, maar dat je op langere termijn juist wat aan die bad-trip zou hebben gehad.

Mijn eerste trips waren echt serieus allemaal ingekleurd door donkere momenten, maar dat was iets dat mij facineerde en uitdaagte om die donkere momenten over mij heen te laten komen.

In mijn ogen is het misschien verkeerd dat psychedelica soms onterecht teveel naar voren word geschoven als een party-drug of als een drug om geweldige tijd tegemoet te gaan. Geheel onterecht natuurlijk, waarom ik het liever als sacrament of als medicijn zou beschouwen. Een upgrade voor het programma in je brein :D
 
Eigenlijk kunnen ritten in de ambulance of bezoekjes aan het ziekenhuis beter vermeden worden, aangezien deze de paniek en desoriëntatie kunnen verergeren, vooral als het ziekenhuispersoneel geen ervaring heeft met of theoretisch begrip van psychedelische middelen. Indien mogelijk moet daarom geprobeerd worden om ter plaatse de trip in goede banen te leiden, of naar een omgeving te gaan die rustig, warm en veilig is, waar muziek opgezet kan worden en de lichten gedimd kunnen worden.

Ja idd, ik zou ook buitengewoon para zijn geworden in zo'n ambulance of ziekenhuis. Ik vind wat dat betreft muziek een mooi middel om de trip in een andere richting te sturen. Muziek maakt immers altijd wel weer nieuwe emoties los die vervolgens weer onthuld worden tijdens de reis.
 
Ja, maar ook omdat het niet populair is. Vragen om begeleiding van een vriend wordt soms gezien als lafheid. Begeleiding van een beroemde sjamaan wordt wel als cool gezien, maar je laten begeleiden door een goede vriend, dat komt nog maar erg weinig voor.

Ik heb sindskort iets meer mensen leren kennen die regelmatig een paar paddenstoeltjes eten, maar het vinden van iemand om mij te begeleiden vind ik toch wel een erg lastige kwestie. Vooral omdat mijn beste vrienden alle kleuren van de regenboog schijten als het gaat om trippen(Mede door 2 mensen die ik zelf ook gekend heb, en die uiteindelijk in een psychiatrisch kliniek waren beland na misbruik van acid. Het kan natuurlijk ook toeval zijn dat ze allebei een psychose hebben getriggerd. :S).

Toch zou ik wel eens behoefte willen hebben aan wat begeleiding bij een erg hoog gedoseerde trip, want ik besef donders goed dat je dan pas echt jezelf voorledig kan laten gaan.
 
Als BGapd goede begeleiding had gehad en zijn trip kon ondergaan in een veilige omgeving, had hij misschien nooit in het ziekenhuis beland.
Dit soort dingen kan voorkomen worden.
 
magickmumu a dit:
Als BGapd goede begeleiding had gehad en zijn trip kon ondergaan in een veilige omgeving, had hij misschien nooit in het ziekenhuis beland.
Dit soort dingen kan voorkomen worden.

Het probleem is alleen dat een psychedelische ervaring niet in woorden kan worde uitgelegd, waardoor mensen de ervaring al snel onderschatten. Vooral na het spreken van mensen met een uiterst positieve ervaring.

Het had voorkomen kunnen worden, maar goed we weten allemaal dat zolang entheogenen illegaal blijven en onze kennis afgedaan als onzin, dat het ook in de toekomst met regelmaat weer zal gebeuren :S
 
Brugmansia a dit:
Over jezelf tussen de architectuur was je vast wel te spreken
Ik kwam er in nuchtere toestand achter, maar vind het wel grappig dat bovenop het paleis op de Dam een groot beeld pronkt van Mercurius met een grote caduceus in zijn hand.

Toch zou ik wel eens behoefte willen hebben aan wat begeleiding bij een erg hoog gedoseerde trip, want ik besef donders goed dat je dan pas echt jezelf volledig kan laten gaan.
Ik las er vanochtend nog het volgende over:

"As we are clearing these old programs by letting them emerge into consciousness, they are losing their emotional charge and are, in a sense, dying. But we are so identified with them that approaching the moment of the ego death feels like the end of our existence, or even like the end of the world. As frightening as this process is, it is actually very healing and transforming. However, paradoxically, while only a small step separates us from an experience of radical liberation, we have a sense of all-pervading anxiety and impending catastrophe of enormous proportions.

What is actually dying in this process is the false ego that, up to this point in our life, we have mistaken for our true self. While we are losing all the reference points we know, we have no idea what is on the other side, or even if there is anything there at all. This fear tends to create enormous resistance to continue and complete the experience. As a result, without appropriate guidance many people can remain psychologically stuck in this problematic territory.

When we overcome the metaphysical fear encountered at this important juncture and decide to let things happen, we experience total annihilation on all imaginable levels - physical destruction, emotional disaster, intellectual and philosophical defeat, ultimate moral failure, and even spiritual damnation. During this experience, all reference points - everything that is important and meaningful in our life - seem to be mercilessly destroyed. Immediately following the experience of total annihilation - hittin "cosmic bottom" - we are overwhelmed by visions of white or golden light of supernatural radiance and exquisite beauty that appears numinous and divine.

Having survived what seemed like an experience of total annihilation and apocalyptic end of everything, we are blessed only seconds later with fantastic displays of magnificent rainbow spectra, peacock designs, celestial scenes, and visions of archetypal beings bathed in divine light. Often, this is the time of a powerful encounter with the archetypal Great Mother Goddess, either in her universal form or in one of her culture-specific forms. Following the experience of psychospiritual death and rebirth, we feel redeemed and blessed, experience ecstatic rapture, and have a sense of reclaiming our divine nature and cosmic status. We are overcome by a surge of positive emotions toward ourselves, other people, nature, and existence in general."

(Stanislav Grof - Psychology of the Future, lessons from modern consciousness research, pages 52-55)
 
Hallo allen, dit onderwerp heeft me dan toch uit de coulissen gelokt..

Mijn advies, uit ervaring:
1- leer liefde voor jezelf
2- leer mediteren
3- leer je ademhaling beheersen (yoga, zangles)
4- bereid je voor: lees (en begrijp: het Tibetaans Dodenboek, de lessen van Don Juan, Go Rin No Sho, etc.)
5- wees niet bang om los te laten
6- wees je bewust dat je krijgt wat je nodig hebt, niet wat je wilt

Herhaal dit, tot dat het vanzelf lijkt te gaan.

Groet, Multavisi
 
Welkom Multavisi :D

Caduceus, het zijn erg moeilijke woorden die stanislav gebruikt. Maar wel grappig dat voor zover ik het begrijp, het ongeveer overeenkomt met hoe ik er over denk :) Wie weet als mijn engels ooit geslepen genoeg is, dat ik mij eens aan zijn boeken zal wagen ;)
 
Heya Multavisi, welkom op het podium! Stond je al lang achter de coulissen?

@ Mystic: Ik kan me er geen voorstelling bij maken, want ik vind zijn Engels zelf juist heel makkelijk te volgen. Maar vorig jaar vond Mara het ("LSD Psychotherapy") ook moeilijk om door te komen vanwege het taalgebruik, terwijl haar Engels toch op een vrij hoog niveau is. Het verbaast me eigenlijk dat nog geen enkel boek van hem in het Nederlands verschenen is, zelfs niet zijn 'samenvatting' Psychology of the Future.
 
Dank voor het welkom!

Een jaartje of 2 kijk ik hier al wel rond. Dit is toch een van de leukere plekken op het net voor mensen met onze interesse.
En nu ik me eenmaal heb laten zien, zal ik wel vaker van me laten horen. :wink:
 
@ Mystic: Ik kan me er geen voorstelling bij maken, want ik vind zijn Engels zelf juist heel makkelijk te volgen. Maar vorig jaar vond Mara het ("LSD Psychotherapy") ook moeilijk om door te komen vanwege het taalgebruik, terwijl haar Engels toch op een vrij hoog niveau is. Het verbaast me eigenlijk dat nog geen enkel boek van hem in het Nederlands verschenen is, zelfs niet zijn 'samenvatting' Psychology of the Future.

Op zich vind ik dat ik redelijk goed engels kan verstaan en spreken, het is voor mij denk ik voornamelijk de schrijf stijl waardoor ik bij 2 bladzijden al zoiets iets heb van....... Plus natuurlijk weer termen waar ik nog nooit van gehoord heb en moet je er weer bij googlen enzo :) Maar wie weet, op een dag! :)

En dat terwijl ik heel goed weet dat hij behoorlijk interessante onderwerpen bespreekt :D
 
multavisi a dit:
Dank voor het welkom!

Een jaartje of 2 kijk ik hier al wel rond. Dit is toch een van de leukere plekken op het net voor mensen met onze interesse.
En nu ik me eenmaal heb laten zien, zal ik wel vaker van me laten horen. :wink:

Doen! We kunnen wel wat meer Nederlanders gebruiken :P
 
Retour
Haut