Yep, het is gedaan. Nu maar hopen dat al mijn verbeteringen niet weer ongedaan worden gemaakt door andere Wikipedianen. Ik zou nog veel meer aan de pagina willen toevoegen (zoals bij de Engelse versie) maar nu had ik alleen tijd om de bestaande tekst te verbeteren, zodat er in ieder geval geen onwaarheden/leugens meer in staan. En ja, ik heb wel
wat zinnen en alinea's toegevoegd, maar het eindresultaat is nog verre van compleet.
Na mijn bezoek aan het World Psychedelic Forum dit weekend, waar ik een aantal MDMA onderzoekers persoonlijk hoop te kunnen spreken, zal ik verder gaan met deze tekst. Het voorlopige resultaat staat dus hier:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Ecstasy
Hier de tekst zoals ik hem nu achter laat:
Ecstasy of XTC is de straatnaam voor tabletten of poeders die de semi-synthetische stof MDMA bevatten. Deze tabletten bevatten soms ook andere stoffen dan MDMA, bijvoorbeeld speed. De stof MDMA staat sinds 1988 op Opiumlijst 1.
De chemische stofnaam MDMA staat voor 3,4-methyleendioxymethamphetamine. MDMA en de verwante stoffen MDA, MMDA en MDE zijn, net als LSD, semi-synthetische verbindingen. De grondstoffen kunnen worden geëxtraheerd uit planten zoals sassafras en nootmuskaatolie. MDMA staat ook bekend als "Adam" (vooral onder psychotherapeuten die de stof in de jaren '70 en '80 in hun praktijk toepasten). MDMA wekt met name gevoelens van empathie op en niet zozeer extase. Volgens Bruce Eisner in "Ecstasy, The MDMA Story" heeft de man die de bijnaam Ecstasy heeft bedacht hem verteld dat hij die naam had gekozen omdat "het beter zou verkopen dan Empathy."
Gebruiksvormen
MDMA wordt meestal gebruikt in tabletvorm. Tabletten die een combinatie van MDMA en andere stoffen als amfetamine bevatten worden ook ecstasy genoemd, maar het euforische effect wordt veroorzaakt door MDMA. In de jaren negentig kwamen ook wel tabletten op de markt die schadelijke stoffen bevatten, maar tegenwoordig bestaan de meeste tabletten die bij de testservices worden getest enkel uit MDMA en bindmiddelen. De hoeveelheid werkzame stof varieert van 40 tot 360 milligram per tablet, met een gemiddelde van 80 milligram. De stof is tegenwoordig vooral populair als zuiver poeder of kristal.
Geschiedenis
MDMA werd in 1898 bij toeval ontdekt door onderzoekers van het chemieconcern Merck uit Darmstadt (in Duitsland), dat het in 1912 patenteerde. In de jaren zeventig kwam het middel in zwang in de psychiatrie en psychotherapie, waar het gebruikt werd ter ondersteuning van de behandeling van depressieve en neurotische patiënten, en in relatietherapie. Begin jaren tachtig werd de stof ook populair onder jongeren die het voor recreatieve doeleinden gebruikten op Acid en Rave parties. Deze toenemende populariteit, in combinatie met publicaties over vermeende neutotoxiciteit van een aan MDMA gerelateerde stof (MDA), leidden ertoe dat het therapeutische gebruik ervan werd afgeraden en zelfs verboden (in de VS). Toch werd MDMA in Zwitserland tot 1995 nog als therapeutisch middel gebruikt.
Toch vinden er de laatste tijd steeds meer door de overheid goedgekeurde onderzoeken plaats, zelfs in de Verenigde Staten. Zo kregen op 23 februari en 8 maart 2008 twaalf terminale kankerpatiënten met onbehandelbare angst de dood door Dr. John Halpern in psychotherapeutische MDMA toegediend. Dr. Halpern voert ook een vijf jaar durend onderzoek uit naar de neurocognitieve risico's van intensief MDMA gebruik.
Werking en bijwerkingen
MDMA zorgt er onder andere voor dat de neurotransmitter serotonine in de hersenen tijdelijk sterk verhoogd wordt afgegeven. Vervolgens vindt er heropname van serotonine plaats, waarvan een deel wordt afgebroken. Als de MDMA nog steeds actief is in het lichaam zal deze serotonine vrij snel opnieuw afgegeven worden. Na MDMA-gebruik (hetgeen o.a. in XTC voorkomt), is de serotoninevoorraad, opgeslagen in de hersenen, behoorlijk geslonken - bij regelmatig gebruik in korte tijd wordt deze zelfs in haar geheel verbruikt, omdat serotonine niet snel aangemaakt wordt. Men ziet dan ook dat men dan last kan krijgen van depressies na het gebruik van XTC. Daarnaast blokkeert het de heropname van de neurotransmitters noradrenaline en (in mindere mate) dopamine. Hierdoor veroorzaakt het een uitermate sterke stemming van vrolijkheid en activiteit. Verder heeft de gebruiker vaak een sterk verliefd gevoel en een sterke emotionele binding met andere gebruikers, hetgeen regelmatig leidt tot romantische en/of sensuele escapades. MDMA verhoogt het prestatievermogen en het libido (echter, het krijgen van een erectie gaat vaak moeilijk en er is een vermindering van het vermogen tot het bereiken van een orgasme). Daarnaast onderdrukt het gevoelens van honger, dorst en vermoeidheid. Tevens gaat de lichaamstemperatuur omhoog, afhankelijk van verschillende omstandigheden zoals buitentemperatuur en de mate van activiteit van de gebruiker gaat het dan om een paar tienden tot één of twee graden Celsius.
Er kunnen ook meer negatieve bijverschijnselen optreden zoals hartkloppingen, gevoelens van onbehagen, hallucinaties (zeldzamer dan bij MDA) en angstgevoelens.
Een 'bad trip' komt bij gebruik van MDMA zelden voor, en gebruik van MDMA vergt dan ook minder voorbereiding dan bij de psychedelica (LSD, DMT, paddo's etc.). Mocht iemand toch in paniek raken, dan is een zoet drankje en frisse lucht in combinatie met steun van mensen waar de gebruiker zich prettig bij voelt genoeg om de gebruiker tot rust te brengen. De gemiddelde MDMA-ervaring duurt tussen de 2 en 6 uur. Wat betreft eventuele hallucinaties: het is mogelijk, hoewel niet zeer aannemelijk, dat gebruikers zonder het te weten andere stoffen, zoals LSD of MDA binnen hebben gekregen. Verder zijn er aanwijzingen dat ongeveer 7% van de MDMA in het lichaam wordt omgezet in MDA. Bij een standaarddosering zou dit geen verschil uitmaken, maar bij hogere doseringen wellicht wel.
Hoewel verhoogde heropname van serotonine deel uitmaakt van het werkingsprincipe van MDMA, zijn er vele medicijnen en illegale drugs die dit ook doen, echter zonder de diepe gevoelens van empathie die zo kenmerkend zijn voor MDMA.
Voor zover bekend is het nog nooit voorgekomen dat iemand een overdosis MDMA heeft ingenomen. De letale dosis voor een muis is 97 milligram per kilogram lichaamsgewicht; aangenomen wordt dat het voor een mens ongeveer diezelfde waarde heeft. Een persoon van 70 kilogram zou dan dus 6,79 gram MDMA in moeten nemen, hetgeen in de praktijk ongeveer gelijk staat aan het innemen van 85 XTC-tabletten. De dosis bedraagt normaliter tussen de 1 en 2 mg per kilo lichaamsgewicht. Overlijdensgevallen komen wel voor, maar worden niet veroorzaakt door de directe gevolgen van de drug, maar door bijvoorbeeld oververhitting en/of uitdroging, veroorzaakt door de onderdrukking van de dorstgevoelens en combinaties met andere drugs. Er is ook een geval bekend van een Brits meisje dat, juist om uitdroging te voorkomen, zoveel had gedronken dat ze hieraan stierf. Met name de combinatie met alcohol, dat een diuretische (vochtafdrijvende) werking heeft, is gevaarlijk. (In oktober 2007 kwam de advocaat Bram Zeegers om het leven door gebruik van een hoge dosis MDMA in combinatie met alcohol.) Sommige uitbaters van houseparty's laten bovendien de kranen dichtdraaien in de hoop dat in plaats van kraanwater betaalde consumpties genuttigd worden. In Nederland is hier geen duidelijk beleid over; het verschilt per regio. In de regio Amsterdam, bijvoorbeeld, is de uitbater van een houseparty verplicht om gratis water ter beschikking te stellen. Kiest hij/zij ervoor om dit in de toiletruimte te doen dan kunnen bezoekers niet worden verplicht om te betalen voor toegang tot de toiletruimte.
Op langere termijn, bij regelmatig gebruik, zou ecstasy negatieve effecten kunnen hebben zoals depressie, psychoses en lever- en/of nierbeschadigingen, maar hierover zijn nog geen wetenschappelijke gegevens beschikbaar. Er gaan geruchten dat het tot blijvende hersenbeschadiging kan leiden, en daarbij het leervermogen en geheugen kan aantasten, maar resultaten van onderzoeken op dit gebied zijn schaars en spreken elkaar vaak tegenspreken.
Zoals Boris Van Der Ham (D66) op 6 maart 2008 in het debat over het Nederlandse drugsbeleid stelde: "De paddo’s zijn wel onderzocht door het Coördinatiepunt Assessment en Monitoring nieuwe drugs (CAM), maar een nieuwe drug zoals XTC eigenlijk nog nooit en heel veel andere drugs ook niet. Zou u met mij in ieder geval willen bepleiten dat bij zo’n evaluatie ook naar dat soort drugs, waarvan wij in de Nederlandse situatie eigenlijk nog weinig weten, onderzoek wordt gedaan, juist door zo’n CAM?"
Productie
Nederland had ten tijde van de VOF al een monopolie op de handel in Nootmuskaat, dat een van de grondstoffen voor MDMA bevat, en is tegenwoordig een van de belangrijkste productielanden voor ecstasy. De Nederlanders zijn/waren zelfs de grootste Ecstasy producenten in de wereld. Wegens de verhoogde controle wordt veel Ecstacy tegenwoordig in Oost-Europese landen geproduceerd onder Nederlandse supervisie.
Prijs
De prijs van een XTC-tablet varieert sterk. Hoe dichter je bij de bron zit, hoe goedkoper het XTC-tablet is. Dicht bij de bron zal een tablet ongeveer 20 tot 30 eurocent kosten. Koop je een tablet op straat, dan zal de prijs voor een tablet variëren tussen de 2 en 5 euro. Vaak is het mogelijk om 3 tot 4 tabletten voor 10 euro te kopen. In andere landen loopt de prijs soms zeer hoog op. Zo is het in het Verenigd Koninkrijk niet ongewoon dat men £10 voor één tablet betaalt. In België is het vaak 2 tot 3 euro per pil. Voor een gram MDMA is het dan 25 tot 35 euro.
Aanpak
Het handelen in harddrugs is in Nederland en België verboden. Hiermee begaat men een strafbaar feit. Regelmatig worden XTC-handelaren veroordeeld. In april 2007 werden gevangenisstraffen tot 3,5 jaar geëist tegen leden van een Lelystadse XTC-bende. Drie van de zeven verdachten waren werkzaam als opsporingsambtenaar. Het Indonesische Hoge Gerechtshof in Jakarta heeft in mei 2007 een Nederlandse XTC-producent ter dood veroordeeld, samen met acht anderen. De 62-jarige uit Amsterdam afkomstige Nicolaas Garnick (alias Dick) was lid van een georganiseerde drugsbende die dagelijks 10.000 pillen produceerde en verhandelde.
