Ter introductie van mezelf maar gelijk effe het verslag van vorige week vrijdag. Na 5 jaar geleden op m'n 17e een onwijze bad trip te hebben gehad heel lang geroepen dat dat dus niet mijn ding was.
Tot k begon met kweken, en we toch al een aantal jaartjes verder zijn, wat wijzer geworden, meer ervaringen opgedaan, en qua drugs "inmiddels ook wel wat gewend". Is mijn interesse langzaam weer steeds groter geworden en werd het eigenlijk gewoon tijd om het weer te proberen. Het kunnen ten slotte ervaringen zijn waar je een hoop uit kan halen, buiten het feit dat het gewoon supervet kan zijn.
Vorige week vijdag zou het dat eindelijk gaan gebeuren. Ik en een maat van me, 2 goede vriendinnen en een vriendin van een van hen, bij mij thuis. Voorbereiding leek me het halve werk dus er was een shitload aan kaarsjes, lampjes en tripmuziek (voornamelijk shpongle, infected mushroom, boards of canada, fink). We hadden mexicaanse en phi stones door elkaar heen (goeie combo
). Tafeltje in het midden met kaarsjes er op, 4 banken om het tafeltje heen, overal mooi licht om ons heen.
Paddestoelen gegeten, vooral de truffels waren moeilijk binnen te houden maar het is gelukt
. Vlak daarna zijn ik en die vriend van me nog effe naar de shop gereden om een zakje hasj te halen (die hard blowers hier). En onderweg terug op de brommer voelden we al lichtelijk iets vaags opkomen. Eenmaal binnen nestelde iedereen zich op de banken in een cirkel rond het tafeltje en terwijl we ons afvroegen of we nou al weg geweest waren om hasj te halen begon alles om me heen warm te worden en te ademen. Er staat een tekening bij ons op de muur in de huiskamer die is opgebouwd uit allemaal stippen, de stippen kregen vage cirkels om zich heen en op een gegeven moment kopieerde de hele tekening zichzelf een keer onder zich.
Iedereen zat eigenlijk de hele trip op hetzelfde niveau en de hele huiskamer was een bijna zichtbare bubbel waar wij veilig en gelukkig in zaten te trippen. De gesprekken gingen zo ontzettend diep en we bleven uiteindelijk uitkomen op 2 punten: een cdtitel van shpongle;nothing lasts, but nothings lost. En destination unknown. verschrikkelijke lachbuien om woorden en woordspelingen en iedereen zat in elkaars hoofd.
Er was op een gegeven moment een huisgenoot thuis gekomen, jong ventje, heeft nog nooit iets met drugs te maken gehad en wij zaten daar. Dus hij was eigenlijk meteen een hele negatieve invloed, maar gelukkig zat ie bijna de hele tijd op z'n kamer (waar ik helemaal spacend ook nog naar toe gelopen ben en binnen 2 minuten helemaal gefreaked onder een luide JA HEE LATERS!! weggelopen ben, snel de veilige bubbel in
) Elke keer als ie de keuken in kwam zei iedereen; aaah, het is freakybas! Terwijl er ook nog een andere huisgenoot van me thuis was gekomen, die door de woonkamer heen moest om naar zijn kamer te gaan. Op het moment dat hij de bubbel in liep was ie een hele neutrale, bijna positieve invloed.
Op een gegeven moment zat ik even wat meer in mezelf en toen begon voor mij het allermooiste gedeelte; Ik kreeg ineens het idee, heej dit is waar het de vorige keer fout ging. En ik dacht meteen dat dat niet eens kon gebeuren nu, omdat ik het gewoon los ging laten. Op dat moment deed ik m'n ogen dicht en liet alles los. De muziek stroomde letterlijk m'n hoofd in en ik begon bijna haarscherpe visuals te zien met m'n ogen dicht. Ik heb zeker een uur lang zo gezeten terwijl ik via draaiende tunnels van groen paars wit en zwart licht via ogen die uit die kleuren waren opgebouwd naar een soort van tovenaar die z'n baard weer uitliep in een spin die ging draaien waar weer vuur uit kwam en nog veel meer van dat soort beelden. Heel duistere shit allemaal maar ik vond het echt prachtig. Ik heb echt intens zitten genieten, ook gewoon van het feit dat ik echt het gevoel had dat ik het zelf los had gemaakt.
De hele trip duurde bij elkaar rond de 8 uur, en we werden echt heeeeel zachtjes weer neergezet. Terwijl ik langzaam weer nuchter begon te worden zaten we rustig nog na te praten en effe met een blowtje te chillen. En een voor een gingen de 3 dames ook richting huis. Die maat van me bleef bij mij tukken. Toen ik in bed lag hebben ik nog minstens anderhalf uur wakker gelegen met m'n ogen dicht, terwijl ik nog steeds lichte visuals had en ik ben zo in slaap gevallen
Al met al, echt serieus een geniale trip
Tot k begon met kweken, en we toch al een aantal jaartjes verder zijn, wat wijzer geworden, meer ervaringen opgedaan, en qua drugs "inmiddels ook wel wat gewend". Is mijn interesse langzaam weer steeds groter geworden en werd het eigenlijk gewoon tijd om het weer te proberen. Het kunnen ten slotte ervaringen zijn waar je een hoop uit kan halen, buiten het feit dat het gewoon supervet kan zijn.
Vorige week vijdag zou het dat eindelijk gaan gebeuren. Ik en een maat van me, 2 goede vriendinnen en een vriendin van een van hen, bij mij thuis. Voorbereiding leek me het halve werk dus er was een shitload aan kaarsjes, lampjes en tripmuziek (voornamelijk shpongle, infected mushroom, boards of canada, fink). We hadden mexicaanse en phi stones door elkaar heen (goeie combo
). Tafeltje in het midden met kaarsjes er op, 4 banken om het tafeltje heen, overal mooi licht om ons heen.Paddestoelen gegeten, vooral de truffels waren moeilijk binnen te houden maar het is gelukt
. Vlak daarna zijn ik en die vriend van me nog effe naar de shop gereden om een zakje hasj te halen (die hard blowers hier). En onderweg terug op de brommer voelden we al lichtelijk iets vaags opkomen. Eenmaal binnen nestelde iedereen zich op de banken in een cirkel rond het tafeltje en terwijl we ons afvroegen of we nou al weg geweest waren om hasj te halen begon alles om me heen warm te worden en te ademen. Er staat een tekening bij ons op de muur in de huiskamer die is opgebouwd uit allemaal stippen, de stippen kregen vage cirkels om zich heen en op een gegeven moment kopieerde de hele tekening zichzelf een keer onder zich.Iedereen zat eigenlijk de hele trip op hetzelfde niveau en de hele huiskamer was een bijna zichtbare bubbel waar wij veilig en gelukkig in zaten te trippen. De gesprekken gingen zo ontzettend diep en we bleven uiteindelijk uitkomen op 2 punten: een cdtitel van shpongle;nothing lasts, but nothings lost. En destination unknown. verschrikkelijke lachbuien om woorden en woordspelingen en iedereen zat in elkaars hoofd.
Er was op een gegeven moment een huisgenoot thuis gekomen, jong ventje, heeft nog nooit iets met drugs te maken gehad en wij zaten daar. Dus hij was eigenlijk meteen een hele negatieve invloed, maar gelukkig zat ie bijna de hele tijd op z'n kamer (waar ik helemaal spacend ook nog naar toe gelopen ben en binnen 2 minuten helemaal gefreaked onder een luide JA HEE LATERS!! weggelopen ben, snel de veilige bubbel in
) Elke keer als ie de keuken in kwam zei iedereen; aaah, het is freakybas! Terwijl er ook nog een andere huisgenoot van me thuis was gekomen, die door de woonkamer heen moest om naar zijn kamer te gaan. Op het moment dat hij de bubbel in liep was ie een hele neutrale, bijna positieve invloed.Op een gegeven moment zat ik even wat meer in mezelf en toen begon voor mij het allermooiste gedeelte; Ik kreeg ineens het idee, heej dit is waar het de vorige keer fout ging. En ik dacht meteen dat dat niet eens kon gebeuren nu, omdat ik het gewoon los ging laten. Op dat moment deed ik m'n ogen dicht en liet alles los. De muziek stroomde letterlijk m'n hoofd in en ik begon bijna haarscherpe visuals te zien met m'n ogen dicht. Ik heb zeker een uur lang zo gezeten terwijl ik via draaiende tunnels van groen paars wit en zwart licht via ogen die uit die kleuren waren opgebouwd naar een soort van tovenaar die z'n baard weer uitliep in een spin die ging draaien waar weer vuur uit kwam en nog veel meer van dat soort beelden. Heel duistere shit allemaal maar ik vond het echt prachtig. Ik heb echt intens zitten genieten, ook gewoon van het feit dat ik echt het gevoel had dat ik het zelf los had gemaakt.
De hele trip duurde bij elkaar rond de 8 uur, en we werden echt heeeeel zachtjes weer neergezet. Terwijl ik langzaam weer nuchter begon te worden zaten we rustig nog na te praten en effe met een blowtje te chillen. En een voor een gingen de 3 dames ook richting huis. Die maat van me bleef bij mij tukken. Toen ik in bed lag hebben ik nog minstens anderhalf uur wakker gelegen met m'n ogen dicht, terwijl ik nog steeds lichte visuals had en ik ben zo in slaap gevallen
Al met al, echt serieus een geniale trip
