dit is een stuk wat ik postte op een forum van een vriend, houd er rekening mee dat het is geschreven voor mensen die niet in spiritualiteit geloven en daar heb ik het stuk en mijn mening aan aangepast (ook ivm de alien van HC, waarvan ik hier uitsluit dat hij bestaat, en dat in wereklijkheid niet doe).
De betekenis van klassieke natuurkunde zegt het al; een objectieve wereld die door mensen subjectief word waargenomen.
Een continue dronkenschap en onder invloed zijn van subjectiviteit is de status waar deze maatschappij in verkeerd.mensen zijn wezens van gewoontes, ons leven bestaat uit grotendeels vaste patronen gemanifesteerd in acties en gedachten. ook zijn we wezens die zich snel hechten aan onze patronen. het kost veel energie om daarbuiten te treden en verandering aan te brengen, dit vergt het opofferen van een deel van jezelf. de subjectieve bril waardoor je kijkt, bepaalt/beinvloed je leven, je vrienden, school, hobbie's, mening. iedereen bekijkt de dingen door een gekleurde bril, afhankelijk van zijn of haar opvoeding, leefomgeving en eigen ontwikkeling, de bril is wie je bent. maar de bril beperkt je ook immens. zodra in je hoofd iets iets is, is het niet iets anders, daarmee sluit je dingen buiten. in het alomaanwezige zonlicht zitten vele kleuren verborgen, die je in de regenboog ziet, maar zodra je een gekleurde bril opzet zul je slechts enkele waarnemen en bestaat de rest voor je niet. bij de matrix zetten ze bij een shot soms 120 camera's om iemand heen zodat ze het beeld rond die persoon kunnen laten gaan als iemand in de lucht zweeft, dit is ook te vergelijken met de objectiviteit, en de subjectieve waarneming van ons in het dagelijks leven is 1 à 2 camera's van die 120. wat ons een heel beperkt beeld geeft van wat er zich werkelijk afspeeld. we beperken onszelf door met een voorafgaand beeld of vooroordelen naar iets te kijken, door te oordelen of veroordelen.
de kunst is los te laten van alles wat we denken wat waar is en wat niet waar is. om goed en slecht te verliezen, welke door onze omgeving aangeleerd zijn voordat we echt konden zien wat het was, waardoor we niet echt konden zien wat het is. in sommige culturen noemen ze dit het verliezen van het ego, doen ze dit door te oefenen het denken te stoppen, met meditatie, want zodra je denkt, oordeel je. meditatie is observeren, zonder oordeel alles te aanschouwen als een wonder, de processen overal zonder een standpunt in te nemen, maar te zien wat het werkelijk is. sir floyd noemde dit heel mooi ''het derde oog'', om boven de subjectiviteit uit te stijgen, te kijken door één oog waarin alles één is. en om op deze manier een wetenschapper te zijn in onze eigen geest, door te observeren en gade te slaan zonder oordeel. acceptatie is ook erg belangrijk. zonder acceptatie sluiten we automatisch ons af voor dingen. objectiviteit gaat om totaal open te staan en daardoor niks van waarheid buiten te sluiten.
vaak zien we van onze manier van handelen en denken zommige grote fouten niet in puur omdat ze zo'n diep gewortelde gewoonte zijn, psychedelica zijn een manier om voor een bepaalde tijd helemaal in een ander perspectief te komen en maken het mogelijk sommige fouten van onze normale subjectiviteit te doorzien.
onze subjectiviteit zorgt voor al onze problemen, we zijn gehecht aan onze kijkwijze en weigeren eens door die van een ander te kijken, ons open te stellen, dit zorgt voor onbegrip en communicatiefouten. ruzie's tussen religie's en landen zijn hier het gevolg van.
psychedelica en meditatie brengen ook ons onderbewustzijn naar boven. in ons bewustzijn kunnen we dingen verdringen naar ons onderbewustzijn, door ons af te sluiten, door tegen onszelf te liegen, uit gemakszucht of gewoonte. het kost immers veel moed en energie de waarheid onder ogen te zien, welke vaak verandering tot gevolg heeft. we liegen continu tegen onszelf. na het te verdringen vergeten we het.
meditatie gaat langzaam en daarbij kan je je inhouden, bij psychedelica word je onderbewustzijn in je gezicht gedrukt onafhankelijk of je er klaar voor bent of niet. in sommige stammen worden mensen er een half leven op voorbereid.
voorbeeld;
ik las laatst een tripreport van iemand en die deed DMT, hij inhaleerde, schoot uit zijn lichaam, de ruimte in en zag een alien die hij kende uit paddotrips. zijn underbewustzijn manifesteerde zich in iets wat hij herkende. de alien zei; YOU ARE GUILTY ! stop blaming others for the problems you are responstible for! en hij kreeg visioenen van gebeurtenissen in zijn leven waar hij andere de schuld had gegeven voor zijn eigen problemen.
onderbewust wist hij dat t zijn fout was, maar uit woede en omdat hij niet wist ermee om te gaan had hij andere de schuld gegeven, of uit gemakszucht, hij had het verdrongen, en nu kwam het naar boven. de ervaring zei hij was keihard, enorm confronterend en schokkend, maar daarna voelde hij zich immens dankbaar dat hij op zn eigen fouten was gewezen.
hier een stuk van een onderzoeker van national geographic over hoe hij zijn onderbewustzijn in werd gegooit
(wat zich manifesteerde in dingen) en daar de dingen die al lange tijd lagen te sluimeren oploste, hij was in brazilie in de jungle en deed ayahuasca (DMT) http://www.nationalgeographic.com/adven ... /peru.html ;
-----
I will never forget what it was like. The overwhelming misery. The certainty of never-ending suffering. No one to help you, no way to escape. Everywhere I looked: darkness so thick that the idea of light seemed inconceivable.
Suddenly, I swirled down a tunnel of fire, wailing figures calling out to me in agony, begging me to save them. Others tried to terrorize me. "You will never leave here," they said. "Never. Never."
I found myself laughing at them. "I'm not scared of you," I said. But the darkness became even thicker; the emotional charge of suffering nearly unbearable. I felt as if I would burst from heartbreak—everywhere, I felt the agony of humankind, its tragedies, its hatreds, its sorrows. I reached the bottom of the tunnel and saw three thrones in a black chamber. Three shadowy figures sat in the chairs; in the middle was what I took to be the devil himself.
"The darkness will never end," he said. "It will never end. You can never escape this place."
"I can," I replied.All at once, I willed myself to rise. I sailed up through the tunnel of fire, higher and higher until I broke through to a white light. All darkness immediately vanished. My body felt light, at peace. I floated among a beautiful spread of colors and patterns. Slowly my ayahuasca vision faded. I returned to my body, to where I lay in the hut, insects calling from the jungle.
"Welcome back," the shaman said.
The next morning, I discovered the impossible: The severe depression that had ruled my life since childhood had miraculously vanished.
Giant blue butterflies flutter clumsily past our canoe. Parrots flee higher into treetops. The deeper we go into the Amazon jungle, the more I realize I can't turn back. It has been a year since my last visit, and I'm here again in Peru traveling down the Río Aucayacu for more shamanistic healing. The truth is, I'm petrified to do it a second time around. But with shamanism—and with the drinking of ayahuasca in particular—I've learned that, for me, the worse the experience, the better the payoff. There is only one requirement for this work: You must be brave. You'll be learning how to save yourself.
---
wat ons niet nuchter maakt is de mogenlijkheid te verliezen dingen van verschillende kanten te bekijken en vast te zitten in één patroon, psychedelica en meditatie kunnen een manier zijn om dit te doorbreken of te voorkomen.
De betekenis van klassieke natuurkunde zegt het al; een objectieve wereld die door mensen subjectief word waargenomen.
Een continue dronkenschap en onder invloed zijn van subjectiviteit is de status waar deze maatschappij in verkeerd.mensen zijn wezens van gewoontes, ons leven bestaat uit grotendeels vaste patronen gemanifesteerd in acties en gedachten. ook zijn we wezens die zich snel hechten aan onze patronen. het kost veel energie om daarbuiten te treden en verandering aan te brengen, dit vergt het opofferen van een deel van jezelf. de subjectieve bril waardoor je kijkt, bepaalt/beinvloed je leven, je vrienden, school, hobbie's, mening. iedereen bekijkt de dingen door een gekleurde bril, afhankelijk van zijn of haar opvoeding, leefomgeving en eigen ontwikkeling, de bril is wie je bent. maar de bril beperkt je ook immens. zodra in je hoofd iets iets is, is het niet iets anders, daarmee sluit je dingen buiten. in het alomaanwezige zonlicht zitten vele kleuren verborgen, die je in de regenboog ziet, maar zodra je een gekleurde bril opzet zul je slechts enkele waarnemen en bestaat de rest voor je niet. bij de matrix zetten ze bij een shot soms 120 camera's om iemand heen zodat ze het beeld rond die persoon kunnen laten gaan als iemand in de lucht zweeft, dit is ook te vergelijken met de objectiviteit, en de subjectieve waarneming van ons in het dagelijks leven is 1 à 2 camera's van die 120. wat ons een heel beperkt beeld geeft van wat er zich werkelijk afspeeld. we beperken onszelf door met een voorafgaand beeld of vooroordelen naar iets te kijken, door te oordelen of veroordelen.
de kunst is los te laten van alles wat we denken wat waar is en wat niet waar is. om goed en slecht te verliezen, welke door onze omgeving aangeleerd zijn voordat we echt konden zien wat het was, waardoor we niet echt konden zien wat het is. in sommige culturen noemen ze dit het verliezen van het ego, doen ze dit door te oefenen het denken te stoppen, met meditatie, want zodra je denkt, oordeel je. meditatie is observeren, zonder oordeel alles te aanschouwen als een wonder, de processen overal zonder een standpunt in te nemen, maar te zien wat het werkelijk is. sir floyd noemde dit heel mooi ''het derde oog'', om boven de subjectiviteit uit te stijgen, te kijken door één oog waarin alles één is. en om op deze manier een wetenschapper te zijn in onze eigen geest, door te observeren en gade te slaan zonder oordeel. acceptatie is ook erg belangrijk. zonder acceptatie sluiten we automatisch ons af voor dingen. objectiviteit gaat om totaal open te staan en daardoor niks van waarheid buiten te sluiten.
vaak zien we van onze manier van handelen en denken zommige grote fouten niet in puur omdat ze zo'n diep gewortelde gewoonte zijn, psychedelica zijn een manier om voor een bepaalde tijd helemaal in een ander perspectief te komen en maken het mogelijk sommige fouten van onze normale subjectiviteit te doorzien.
onze subjectiviteit zorgt voor al onze problemen, we zijn gehecht aan onze kijkwijze en weigeren eens door die van een ander te kijken, ons open te stellen, dit zorgt voor onbegrip en communicatiefouten. ruzie's tussen religie's en landen zijn hier het gevolg van.
psychedelica en meditatie brengen ook ons onderbewustzijn naar boven. in ons bewustzijn kunnen we dingen verdringen naar ons onderbewustzijn, door ons af te sluiten, door tegen onszelf te liegen, uit gemakszucht of gewoonte. het kost immers veel moed en energie de waarheid onder ogen te zien, welke vaak verandering tot gevolg heeft. we liegen continu tegen onszelf. na het te verdringen vergeten we het.
meditatie gaat langzaam en daarbij kan je je inhouden, bij psychedelica word je onderbewustzijn in je gezicht gedrukt onafhankelijk of je er klaar voor bent of niet. in sommige stammen worden mensen er een half leven op voorbereid.
voorbeeld;
ik las laatst een tripreport van iemand en die deed DMT, hij inhaleerde, schoot uit zijn lichaam, de ruimte in en zag een alien die hij kende uit paddotrips. zijn underbewustzijn manifesteerde zich in iets wat hij herkende. de alien zei; YOU ARE GUILTY ! stop blaming others for the problems you are responstible for! en hij kreeg visioenen van gebeurtenissen in zijn leven waar hij andere de schuld had gegeven voor zijn eigen problemen.
onderbewust wist hij dat t zijn fout was, maar uit woede en omdat hij niet wist ermee om te gaan had hij andere de schuld gegeven, of uit gemakszucht, hij had het verdrongen, en nu kwam het naar boven. de ervaring zei hij was keihard, enorm confronterend en schokkend, maar daarna voelde hij zich immens dankbaar dat hij op zn eigen fouten was gewezen.
hier een stuk van een onderzoeker van national geographic over hoe hij zijn onderbewustzijn in werd gegooit
(wat zich manifesteerde in dingen) en daar de dingen die al lange tijd lagen te sluimeren oploste, hij was in brazilie in de jungle en deed ayahuasca (DMT) http://www.nationalgeographic.com/adven ... /peru.html ;
-----
I will never forget what it was like. The overwhelming misery. The certainty of never-ending suffering. No one to help you, no way to escape. Everywhere I looked: darkness so thick that the idea of light seemed inconceivable.
Suddenly, I swirled down a tunnel of fire, wailing figures calling out to me in agony, begging me to save them. Others tried to terrorize me. "You will never leave here," they said. "Never. Never."
I found myself laughing at them. "I'm not scared of you," I said. But the darkness became even thicker; the emotional charge of suffering nearly unbearable. I felt as if I would burst from heartbreak—everywhere, I felt the agony of humankind, its tragedies, its hatreds, its sorrows. I reached the bottom of the tunnel and saw three thrones in a black chamber. Three shadowy figures sat in the chairs; in the middle was what I took to be the devil himself.
"The darkness will never end," he said. "It will never end. You can never escape this place."
"I can," I replied.All at once, I willed myself to rise. I sailed up through the tunnel of fire, higher and higher until I broke through to a white light. All darkness immediately vanished. My body felt light, at peace. I floated among a beautiful spread of colors and patterns. Slowly my ayahuasca vision faded. I returned to my body, to where I lay in the hut, insects calling from the jungle.
"Welcome back," the shaman said.
The next morning, I discovered the impossible: The severe depression that had ruled my life since childhood had miraculously vanished.
Giant blue butterflies flutter clumsily past our canoe. Parrots flee higher into treetops. The deeper we go into the Amazon jungle, the more I realize I can't turn back. It has been a year since my last visit, and I'm here again in Peru traveling down the Río Aucayacu for more shamanistic healing. The truth is, I'm petrified to do it a second time around. But with shamanism—and with the drinking of ayahuasca in particular—I've learned that, for me, the worse the experience, the better the payoff. There is only one requirement for this work: You must be brave. You'll be learning how to save yourself.
---
wat ons niet nuchter maakt is de mogenlijkheid te verliezen dingen van verschillende kanten te bekijken en vast te zitten in één patroon, psychedelica en meditatie kunnen een manier zijn om dit te doorbreken of te voorkomen.
