net had ik met een maat in het bos een salvia tripje. de vorige twee keer kwam in zeg maar in dezelfde wereld maar dan anders doordat de omgeving anders was.
de vorige keer was het alsof ik in een grote fabriekshal was en ik was onderdeel van het productieproces, een schakel in de keten. en een ander onderdeel, een rood onderdeel met een vrouwenstem, lachte me uit en zei: haha je kan lekker niet weg, je zit hier vast.
ik wou niet deel zijn van het proces en crepeerde.
deze keer werd een boom dezelfde vrouw, en een andere boom werd ook ''levend'', en nog meer, maar deze herkende ik. deze ene die ik eerder ook had ontmoet, was mijn zuster en die andere ook, maar alleen deze sprak tot me en zei dat ik aan het werk moest, alweer. en ik was met ze verbonden, met de bomen en ze waren bezig en ik wou me losmaken van mn famillie maar ik deed het niet. en andere bomen waren soort van ik herkende ze en ze waren misschien andere famillies ofzo. maar nu waren die twee zusters zwarten, zo zagen ze er niet uit, ze zagen er gewoon uit alks bomen. maar ik wist dat ze zwarten waren, heel; typerend. en ik heb altijd al affectie en waardering meer voor zwarten gehad dan voor blanken, veel meer, ze lijken natuurlijker. maar ik herkende ze en het was alsof ik mn negerfamillie uit een andere tijd even gedag kwam zeggen. wel cool, dus nu heb ik het gevoel alsof ik een dubbelleven leid, en ik weet dat ik ze in het volgende tripje weer zal tegenkomen, maar dan in andere vorm.
de vorige keer was het alsof ik in een grote fabriekshal was en ik was onderdeel van het productieproces, een schakel in de keten. en een ander onderdeel, een rood onderdeel met een vrouwenstem, lachte me uit en zei: haha je kan lekker niet weg, je zit hier vast.
ik wou niet deel zijn van het proces en crepeerde.
deze keer werd een boom dezelfde vrouw, en een andere boom werd ook ''levend'', en nog meer, maar deze herkende ik. deze ene die ik eerder ook had ontmoet, was mijn zuster en die andere ook, maar alleen deze sprak tot me en zei dat ik aan het werk moest, alweer. en ik was met ze verbonden, met de bomen en ze waren bezig en ik wou me losmaken van mn famillie maar ik deed het niet. en andere bomen waren soort van ik herkende ze en ze waren misschien andere famillies ofzo. maar nu waren die twee zusters zwarten, zo zagen ze er niet uit, ze zagen er gewoon uit alks bomen. maar ik wist dat ze zwarten waren, heel; typerend. en ik heb altijd al affectie en waardering meer voor zwarten gehad dan voor blanken, veel meer, ze lijken natuurlijker. maar ik herkende ze en het was alsof ik mn negerfamillie uit een andere tijd even gedag kwam zeggen. wel cool, dus nu heb ik het gevoel alsof ik een dubbelleven leid, en ik weet dat ik ze in het volgende tripje weer zal tegenkomen, maar dan in andere vorm.
